Jako że literatura fińska średnią się raczej w Polsce cieszy popularnością, to i film raczej nieznany. A szkoda, bo film daje radę. Piszę tę opinię z pozycji kogoś kto czytał powieść Vaino Linny opowiadajacą o wydarzeniach Wojny Kontynuacyjnej, ale myślę że nawet dla kogoś kto by jej nie czytał film przypadłby to gustu - ma charakterystyczne postacie i jest zaskakująco realistyczny jak na film z lat .80. Pomimo braku komputerowych efektów, do których tak jesteśmy przyzwyczajeni, naprawdę czuć wojnę. Nie potrzeba wcale dużo śmierci na ekranie - wystarczy kamera tuż przy ziemi, ciągły świst i stuk kul nad głową oraz dramatyczne wymiany zdań. Tutaj widz dosłownie czołga się wraz z oddziałem przez okopy.

Zachowano ładny balans między scenami batalistycznymi a spokojniejszymi, dobrze nakreślono problem, jaki chciał oddać w powieści Linna. Mamy warstwę oficerów-panów marzących o Wielkiej Finaldii i prostych żołnierzy, którzy te nacjonalistyczne marzenia mają w dupie i chcą po prostu przeżyć.

Dobór aktorów do znanych z książek postaci takich jak rezolutny wojak Rokka, rozważny i szanowany przez żołnierzy Koskela, irytujący Lammio, okrutny Lehto czy szczwany Rahikainen jest bardzo, bardzo trafny. Dokładnie tak ich sobie wyobrażałem podczas lektury. Żadnej tekturowości, każdy jest pełnokrwistym żołnierzem.

Niektóre sceny wywołują dreszcz przerażenia i współczucia dla tragicznego losu żołnierza fińskiego. Film potrafi być brutalny pomimo braku przysłowiowej lejącej się hektolitrami krwi i urwanych kończyn.

Polecam, polecam, polecam.