Sympatyczna komedia, choć raczej nie dla współczesnego widza. Film utrzymany w zupełnie innym tempie niż współczesne pozycje z tego gatunku. Bez erotycznych podtekstów, bez wulgaryzmów (pamiętam jedynie "ass" i "son of a bitch"), poczucie humoru nie krąży tu wokół rozporka, a jest lekkie i przyjemne - może i nie sprawia, że człowiek wybucha śmiechem co chwila, ale większość filmu ogląda się z uśmiechem na twarzy. Gra aktorska bez zarzutu, Charles Grodin jest bardzo pocieszny jako Tony Abbott. Mimo iż gra negatywną postać to budzi sympatię widza. Warren Beatty debiutował tym filmem jako reżyser - dwa czy trzy razy filmy traci tempo, na szczęście te przestoje są krótkie i nie wywołują znudzenia. Zaś najlepsze sceny rozgrywają się z bohaterami drugoplanowymi, np.:

Tony Abbott: Pańska żona zobaczyła mysz, ale czuje się już lepiej.
Betty Logan: Zobaczyła tu mysz?
T. A.: Na zewnątrz. Miała retrospekcję.

Czy też scena, w której Abbott śpi z żoną Farnswortha i chowa się za zasłoną, gdy przychodzi jej mąż:
Leo Farnsworth: Nie chcę przeszkadzać, ale skoro się nie kochamy, weźmy rozwód.
Julia Farnsworth: Nie wiem o czym ty mówisz
L. F.: Dobrze wiesz. Abbott, Ramsi mają trenera o nazwisku Max Corkle. Zadzwoń do niego i poproś aby przyszedł.
(Pauza)
Tony Abbott zza zasłony: Tak, panie Farnsworth
L. F.: Dziękuję. Dobranoc.
J. F.: Ty idioto! Dlaczego mu odpowiedziałeś?
T. A.: Nie mogłem się oprzeć. Jest taki stanowczy.

Ot, lekka komedia na zabicie nudy :)