To moje czwarte podejście do reżysera Wima Wendersa.
Do tej pory po obejrzeniu "Million Dollar Hotel" oraz "Koniec przemocy"
poczułem się lekko rozczarowany jego twórczością.
Nawet żaliłem się, ze nie rozumiem jego fenomenu.
Z kolei film "Buena Vista Social Club" bardzo mi się podobał.
Od prosta historia o grupie muzyków z komunistycznej Kuby.
O ludziach, którzy cieszą się życiem i nie wymagają od niego wiele.
Coś wspaniałego!

Tym razem sięgnąłem po film "Nie wracaj w te strony". Przyznam się,
że trochę się obawiałem zaśnięcia czy ewentualnego znużenia dlatego
na wszelki wypadek włączyłem go o godzinie 20:00 będąc w stanie ogólnego wypoczęcia.
Obejrzałem i muszę przyznać, że jestem w pełni usatysfakcjonowany
oraz mile zaskoczony tym obrazem.

Mogę śmiało powiedzieć, że film mi się podobał. Był po prostu dobry.
Wim Wenders opowiedział nim prostą i ciekawą historię, z której każdy
oglądający może wyciągnąć wnioski dla siebie. Moją uwagę w tym filmie zwróciły
piękne zdjęcia, szczególnie utkwiło mi w pamięci to przedstawiające
dziewczynę tańczącą na rozbitej kanapie z powiewającą w tle amerykańską flagą na maszcie.
Niezwykle plastyczne. Plusem tego filmu jest również świetna muzyka. Piosenki w stylu country.
Zdecydowanie podobają mi się takie klimaty.

Być może w filmie są jakieś zakamuflowane przesłania. Jakieś konkretne odniesienia
do obecnej sytuacji politycznej czy społecznej Stanów Zjednoczonych.
Myślę, że w filmach Wendersa ich nie brakuje przykładem choćby "Koniec przemocy".
Jednak ja oglądając ten film skupiłem się tylko na opowiadanej przez reżysera historii.
Sławny aktor, który nagle znudzony dotychczasowym życiem postanawia wrócić do osób,
z którymi w przeszłości miał kontakt. Ta historia naprawdę przykuła moją uwagę.
Oglądając byłem ciekawy jak to się skończy i co z tego wyniknie.
Czy uda mu się odnaleźć szczęście?
Jak widać powroty nie są łatwe. Jednak zawsze należy próbować.

Na uwagę zasługuje również postać Starlet - dla mnie ta dziewczyna to chodzący Anioł.
Jak mi się dobrze zdaje w innych filmach Wendersa także pojawiają się anioły :)
Oaza spokoju. Taka dobroć z niej emanuje. Ma w sobie tyle ciepła. Z nikim się nie kłóci
z nikim nie spiera. Nikomu nie odpłaca pięknym za nadobne, do nikogo nie ma pretensji
i nie wylewa nikomu swoich żali. A powody ku temu z pewnością by miała,
nosi bowiem ze sobą urnę z prochami zmarłej matki. Być może, pomimo straty matki,
jest nadal szczęśliwa, gdyż odnalazła ojca a nawet rodzeństwo.
Więc dalej ma kogoś bliskiego. Nie jest sama. Piękny film.

Moja ocena to 7 na 10.