Bez wątpienia jest to specyficzny film, raczej dla wąskiego grona widzów. Przyznam szczerze, że dla mnie w większości była to najzwyklejsza w świecie nuda... Więc dlaczego, po tym jak oglądałem ten obraz tydzień temu, wciąż o nim myślę? Otóż w wypadku tego obrazu zdecydowanie potrzeba czasu na docenienie. To bardzo przemyślana i inteligentna wersja horroru (może bardziej thrillera) autorstwa Daphne Du Maurier. Widać wyraźnie, że Roeg zdecydował się na zabawę stylistyką giallo, a ta udała mu się w pełni. Nawet samo miejsce - Włochy, tutaj pasuje.
Tak jak już napisałem, film ten jest nudny. Podczas oglądania nie myśli się praktycznie o niczym innym jak... sen. Natomiast zakończenie wszystko rekompensuje i cała historia zaczyna się sensownie układać. Naprawdę fascynujące, podczas oglądania na większość faktów (i to najważniejszych) nie zwracamy kompletnie uwagi. Sprytny zabieg reżysera, skupia się na rzeczach zbędnych, ważne odrzucając na bok. Chociażby morderca grasujący w Wenecji, ten wątek jest na kompletnym uboczu, dopiero po seansie zdajemy siebie sprawę jak był ważny.
No nic, właściwie jest to udany obraz, ale zdaje się, że dla wąskiego grona widzów. A zakończenie nie tyle zaskakujące, co zagadkowe. Polecam :)