Zauważyłem, że Ci ludzie różnie podchodzili do faktu, że łączy ich wspólny ojciec, zostali oszukani i żyli w kłamstwie. Jest to moim zdaniem spowodowane faktem, jak ich rodzice opiekowali się nimi w dzieciństwie i podchodzą do sprawy teraz. Widać, że jedni reagują należytą złością, inni obrzydzeniem, a inni smutkiem. I tu nie chodzi o Claina, a o to, jak traktowali ich rodzice i jak zareagowali na odkrycie. Widać różny poziom miłości, który musiał im być dany. I też reakcje na brak rzeczywistego ojcostwa w stylu "to wszystko zmienia", są moim zdaniem krzywdzące dla dzieci. Rodzic, który ma w sobie miłość, którą chce dać dziecku będzie przede wszystkim myślał o jego potrzebach, a nie o swoim ego, które zostało tu nadszarpnięte. Więc słowa w stylu "To nic nie zmienia, i tak kocham Cię tak samo" byłyby odpowiednie. Widać to po jednej dziewczynie, którą w pewien sposób odrzucił ojciec. To jest smutne.

A Clain dopuścił się nie tylko zbrodni w postaci oszukiwania i praktykowania jakieś chorej seksualnej gry z kobietami, gdzie masturbował się w pokoju obok. Ale też jako lekarz naraził społeczność i tych ludzi na choroby. Obrzydliwy człowiek.