Film się zestarzał, to fakt, nadal jednak moim zdaniem jest to dobry obraz. Napięcie jest budowane nie w oparciu o akcję, tylko raczej w oddziaływaniu na psychikę, nie znajdziemy tu pościgów, ganiania mumii w bandażach i tym podobnych sytuacji. Szkoda że nie udało się utrzymać napięcia z początku filmu (scena z otwarciem skrzyni przez asystenta profesora) jest świetna. A może się udało? Może widzów z lat trzydziestych Mumia poruszała jednakowo mocno od początku do końca? Współcześni twórcy mają dużo więcej środków przekazu, jesteśmy w pewien sposób "rozpuszczeni", film z 1932 roku ma mniejsze szanse utrzymać widza w napięciu. Mimo to podobał mi się i chciałabym aby kiedyś powstał jego remake, nieprzegadany, pozbawiony elementów humorystycznych, taki typowy horror. Trochę rozbudowując akcję (film jest za krótki, ale takie wtedy robiono), mając do dyspozycji efekty specjalne to mogłaby być mocna rzecz.

Na uwagę zasługuje Boris Karloff. Był świetny i to przy ograniczonych możliwościach - tak naprawdę mógł grać tylko oczami i trochę ciałem. Biorąc pod uwagę że jako Imhotep, potężny i groźny faraon, nie mógł przesadzać z grą ciałem bo wyglądałoby to niepoważnie, tak naprawdę pozostawała gra twarzą, której większość była unieruchomiona. A jednak Karloff jest bardzo przekonujący, czuje się że to postać tajemnicza, niebezpieczna, która nie cofnie się przed niczym.

Klimatyczna muzyka.

Polecam wielbicielom późniejszych Mumii, fajnie zobaczyć jak to wcześniej wyglądało.