Zdecydowanie poniżej oczekiwań. Podchodziłem do tego filmu z nadziejami, opinie w większości pozytywne, a kino norweskie nie raz już mnie pozytywnie zaskoczyło. Niestety, nie tym razem.

Cała historyjka jest, za przeproszeniem, z dupy wzięta. 5 osób, tak naprawdę nie wiadomo kto, nie wiadomo skąd, nie wiadomo po co, jedzie do lasu by pobyć w drewnianej chatce jakieś kilka dni. Niby chodzi o jakąś pracę w tv, ale co ma do tego las na zadupiu, wykonywanie bezsensownych zadań i całkowite odcięcie od świata zewnętrznego? O ile sam często narzekam na kino amerykańskie, o tyle w tym filmie za nim zatęskniłem, bo tej produkcji poziom absurdu przekroczył stan alarmowy już na samym początku.

Ekipa ląduje w domku w zasadzie bez żadnego celu, w dodatku z przygłupawym szefem, który sprawia wrażenie lekko szurniętego. Najpierw jeden bohater napotyka w okolicach chatki tajemniczego kolesia w masce, ale jak gdyby nigdy nic wraca do łóżka i zapomina o całej sytuacji. Czarę goryczy przelał już ten nieszczęsny trup, nikt z trójki chłopów nie zadał sobie nawet trudu, by zapytać, zastanowić się, skąd te ciało się wzięło. I cały ten śmieszny namiot, który również nikogo interesuje, dopełnia tylko obraz kompletnego bezsensu. Przywiązania łysola do drzew w ogóle nie komentuję, bo szkoda klawiatury i nerwów.

Bohaterowie słabi, bez wyrazu. Nic o nich nie wiemy, poza pojedynczymi, zdawkowymi informacjami, które tak naprawdę w kontekście całego filmu okazały się zbędne. Idiotycznego zachowania już nie będę komentował, to już nawet gwiazdy z amerykańskich produkcji zdają się mieć więcej oleju w głowie, bo przynajmniej po znalezieniu trupa zaczynają się bać.
Jedynie kreacja Gunnara jest w jakimś stopniu przekonująca. Reszta to bezpłciowe, nie wzbudzające żadnych emocji balasty.

Niektórzy wychwalają tutaj rzekomy wspaniały klimat, niestety, ja go nie dostrzegłem. Za dużo absurdów, akcja rozkręca się zbyt wolno, jest zbyt monotonna, finał nie dość że przewidywalny, to jeszcze słabo zrealizowany.

Zdjęcia bardzo przeciętne, daleko im choćby do Fritt Vilt.

Całość oceniam na 4/10. Są dużo gorsze produkcje, Villmark miał nawet potencjał, jednak nie został on wykorzystany. Ale jak na film niskobudżetowy wielkiej tragedii nie ma.