eh...
Alicjo w kajdanach....Chyba sobie żartujesz... Film wcale nie jest ciepły, jest szorstki, prawdziwy, gorzki, wypełniony złudnymi nadziejami. Tym bardziej nie pozostawia wspaniałego uczucia, wręcz przeciwnie. Pozostawia pustkę, smutek, ciszę, mobilizuje do działania, do życia, a nie egzystowania, obraz zmusza widza do kontemplacji. Nie oglądałaś tego filmu z należytą mu uwagą. Jest dojrzały i tego wymaga od widza.
z pozdrowieniami

heh
Może Ty nie potrafisz dostrzec w tym filmie pozytywnego światełka i nie widzisz nawiązania do kina czeskiego, gdzie smutek miesza się ze szczęściem. Obejrzyj raz jeszcze zwracając uwagę na końcówkę. Jeżeli ona nie jest radosna i nie daje jakiejś nadzieji to nie wiem co może ją w sobie mieć.

ojej:)
Zaskakujący optymizm w Tobie siedzi, może grunge też jest dla Ciebie taki radosny, różowo perspektywistyczny? Rock is dead :P
Powracając do filmu... może nie warto, bo ja mam swoje zdanie,a w filmie chodzi o coś zupełnie innego.
Wg mnie porównanie do kina czeskiego jest błędne, uogólnianie tego kina również jest błędem.
pozdrawiam serdecznie
bez odbioru

W pełni się zgadzam. Porównanie tego filmu do kina czeskiego to po prostu nieporozumienie i dowód na niezrozumienie filmu. Ja bym powiedziała, że ten film jest właśnie doskonałym przykładem kina polskiego. A przynajmniej chciałabym aby właśnie takie skojarzenia nasuwały się ludziom na słowa "film polski". Skondensowany w prostocie formy realizm miażdżący bogactwem przekazu. Jeszcze długo po seansie czułam się jakbym dostała obuchem w głowę.