Piosenkarka i kompozytorka Miúcha jest bohaterką filmu o życiu, karierze i emancypacji w zdominowanym przez mężczyzn świecie bossanovy i samby. Narracja filmu jest oparta na listach, nagraniach audio, zdjęciach i poddanych animacji filmowej akwarelach Miúchy. Historia filmu dzieje się na przestrzeni lat 60.-80. XX wieku. Tłem dla osobistych materiałów artystki są fragmenty filmów Jonasa Mekasa, Shirley Clarke czy Marie Menken. Film pokazuje nastrój epoki i miejsc, w których tworzyła artystka. Jej walka o pozycję była typową drogą, jaką podążały wówczas kobiety-artystki. Była żoną twórcy Bossanovy, João Gilberto, partnerką muzyczną Toma Jobima, Stana Getza i Viniciusa De Moraesa. Te wielkie nazwiska muzyki lat 60. i 70.XX wieku pomijały rolę Miúchy w ich procesie twórczym. Pojawiła się co prawda na okładce płyty Jobima i Getza, ale nie wymieniono jej wśród autorów nagranej na płycie muzyki. Dynaniczna energia Miúchy i jej kreatywność były jednak nie do zdławienia. Miúcha stała się legendą muzyki i symbolem walki o emancypację kobiet w sztuce.

Piosenkarka Heloísa Maria Buarque de Hollanda, znana jako Miúcha, jest muzyczną legendą, choć w dużej mierze niedocenioną. Pozostawała w cieniu mężczyzn - była znana jako siostra Chico Buarque, uczennica Viniciusa de Moraesa, druga żona João Gilberto, muzyczna partnerka Antônio Carlosa Jobima i wokalna akompaniatorka saksofonu Stana Getza. Liliane Mutti i Daniel Zarvos postanowili zmienić ten punkt widzenia, pokazując słynną brazylijską artystkę poprzez jej osobiste listy, nagrania audio, domowe filmy i własne ekspresyjne rysunki akwarelowe, animowane na potrzeby filmu.