Nie wiem jak dalem sie wkrecic w ten film, spodziewalem sie raczej zwariowanej komedii, dostalem calkiem niezle kino obyczajowe. Film sam w sobie nie jest zly ale czasami przynudnawy, generalnie jest to kino sentymentalne bez wiekszych fajerwerkow jesli chodzi o fabule ale za to z bardzo fajna rola Streisand. Nie lubie jej zbytnio ale zagrala w tym filmie uroczo. Caly film to relacja matka-syn w podrozy sentymentalnej ktora przebiega przez niemal cale stany. Humor w filmie jest bardzo delikatny, bez wulgaryzmow, w sam raz taki aby wywolac usmiech na twarzy ale nic poza tym. Wielu moze sie podobac, zwlaszcza fanom Barbry, ale tak poza tym film do obejrzenia i zapomnienia. Jest to raczej film telewizyjny niz kinowy, bo nie ma tam specjalnie wiekszych efektow ktore moglyby spodobac sie na wiekszym ekranie, nawet grand canion lepiej wyglada na youtube na moim laptopie niz zaprezentowany w kinie (moim zdaniem spartaczyli kompletnie te czesc filmu pokazujac kanion niczym tapeta na scianie), ale to szczegol. Tak czy inaczej rezyseria czy montaz filmu nie jest raczej efektowny na duzym ekranie. Tak czy inaczej, sympatyczny film ale niekoniecznie smieszny, no moze przez moment wzruszyc ale to naprawde przez jeden jedyny moment gdy pojawiaja sie w San Francisco.