Jeden jedyny krok, nic więcej. Bo osieroconą Magdalenę diabeł kusił już od dawna. Żeński akademik i grzeczne dreptanie na codzienne msze nie pomogły. Urodziwe dziewczę idzie w tany z szatanem, ale nie wszystkim się to podoba...

Po sukcesie "Egzorcysty" Friedkina, niczym z puszki Pandory, na świat wypełzły wszelkiego rodzaju produkcje o nawiedzeniach, opętaniach i innych beznadziejnych przypadkach. Włosi raczyli bluźnierczym, acz klimatycznym "Antychrystem" czy okropnym "Domem egzorcyzmów" (sklejonym z fragmentów wcześniejszego filmu Bavy), zaś twórcy z Niemiec Zachodnich postawili na seks i humor. Bo do czego zaliczyć można te komiczne sceny "ataków demona"? Jak odbierać próby uwiedzenia kolejnych mężczyzn czy sceny prawie-erotyczne z udziałem Dagmar Hedrich? Co prawda, nie znajdziemy tu na szczęście taniochy i żadnej przesady, aczkolwiek pomysły twórców nie pozostawiają obojętnym. Czy to w konfesjonale, w stodole, na płocie czy masce samochodu - Magdalena potrafi bawić się wszędzie. Dialogi są wprost rozbrajające - "I want to take communion. But not in my mouth but down here, in my pussy!" oznajmia księdzu nasza bohaterka i nurkuje w pociągającej sadzawce eksploatacji... Krnąbrna, bezwstydna, uwodzicielska... Czy aby wszystko to zasługa demona? Ten ostatni objawia się najczęściej w zmienionym głosie Magdy, latających meblach i żyjących ubraniach oraz w dźwięku bzyczenia much, które uprzejmie wskazują widzowi czas "do przestraszenia się"! Przezabawne dialogi, świetne lokacje oraz wspaniała ścieżka dźwiękowa dodają filmowi Waltera cudownego uroku. Spotkanie z Magdaleną oceniam na 5 z plusem.