Nie zgodzę się. Tu zło rodzi się z niewiedzy, a bardziej nawet z wiedzy niekompletnej. Ahmedowi wydaje się, że coś wie, bo poczytał trochę Koranu i nauczył się na pamięć kilka sur. Nie ma pojęcia, że Koran - jak każde święte pismo - podlega wielu tłumaczeniom i interpretacjom i taką właśnie interpretację (w duchu wojującego islamu) dostaje od imama. Łatwo staje się narzędziem manipulacji - co nie jest jego winą, po prostu jest w wieku, kiedy człowiek się uczy.

Ale: to, że jest obiektem perfidnej manipulacji powinni mu uświadomić dorośli. Nie krzyczeć, nie płakać, ale w spokojnej rozmowie przekazać mu wiedzę. Po pierwsze o Koranie i islamie, który przecież nie jest tylko, a nawet przede wszystkim, religią wojującą. Po drugie o metodach, jakimi posługują się naganiacze śmierci. Rzecz w tym, że nikt w jego otoczeniu nie jest w stanie takiej wiedzy mu przekazać - w momencie, kiedy jeszcze chce słuchać. Matka i rodzeństwo są muzułmanami właściwie z nazwy - z przyzwyczajenia, z tradycji domowej. Nauczycielka muzułmanka podobnie. Jest taki moment, kiedy pyta Ahmeda, w którym miejscu Koran wzywa do walki z niewiernymi. Ahmed z pewnością siebie mówi: Tak jest napisane w surze II wersecie 120. [Tak to zapamiętałam, być może źle - ale to nie ma właściwie wpływu na tok wywodu]. Rzecz w tym, że ten werset nie mówi o zabijaniu niewiernych. Nie wiemy, co powiedział na ten temat imam - jeśli to on jest autorem interpretacji, to znaczy, że celowo zmanipulował znaczenie Koranu. Być może sam Ahmed tak naprawdę nie pamiętał tego konkretnego miejsca w Koranie. Ale to w zasadzie nie ma znaczenia. Dlatego że w tym momencie, kiedy Ahmed podaje numer wersetu, nauczycielka powinna wiedzieć, że chłopiec jest w błędzie. Powinna znać na tyle Koran, żeby zaprzeczyć jego interpretacji i zacytować fragmenty, które mówią o pokojowym nastawieniu wyznawców islamu do chrześcijan i żydów.

Społeczeństwo Europy nie jest przygotowane na odpieranie dżihadu - i wcale nie chodzi o jakieś wielkie przygotowania zbrojne. Nie jest przygotowane na ich prostacką przecież manipulację, bo brakuje mu wiedzy. Wystarczyłoby, żeby każda rodzina muzułmańska zadała sobie trud zgłębienia religii, w której wychowują dzieci, i obserwowania ich w okresie, kiedy najbardziej potrzebują autorytetów, żeby wkroczyć, zanim będzie za późno. To samo zresztą dotyczy wszelkich ekstremizmów, rodzących się na bazie tradycji rodzinnej, wyznaniowej lub narodowej...

Dlatego napisałem "czynią je okoliczności".
W tym przypadku to, co bardzo ciekawie opisałeś.
Nie wiem, z czym się nie zgadzasz. :)