Będzie trochę autobiograficznie. Miałem jakieś 11 lat, jak starszy brat zabrał mnie na Szybkich i Wściekłych 2. Kojarzycie początkową sekwencję? Srebny Skyline z niebieskimi neonami, poczucie prędkości, na koniec deus ex machina pojawia się nitro i skok przez most. Był w tym niesłychany urok, pochwała motoryzacji, ryku silnika.
Oczywiście z dziecięcych marzeń za dużo nie zostało, turbofurmankami jeździłem tylko i wyłącznie wirtualnie, a sfera rzeczywista kończy się na dojeździe do pracy typowym wołem roboczym spod literki Š ;) Do tego człowiek trochę dorósł, zorientował się, że samochód wcale nie świadczy o statusie człowieka, a metro jest całkiem spoko, bo nie ma korków i jeszcze książkę można poczytać!

Ale do czego zmierzam? Ten film obudził te dawne marzenia. Była w nim jakaś magia. Sposób w jaki odtworzono wyścigi był bardzo namacalny, dużo bardziej sexy niż chociażby w Wyścigu. Do tego Ford GT40 to ikona motoryzacji i świetna historia.
Jasne, mam świadomość, że są lepsze filmy na świecie, ale w tym niszowym gatunku, tak naprawdę chodzi właśnie o to, kto lepiej odda piękno motosportu. Jeśli do tego doda się świetną grę Bale'a i równie dobrego Jasona B... Matta Damona, to czemu by nie wpaść w zachwyt? :)