Bardzo dobra była chemia między aktorami i pomimo tego, że wiele dialogów powiedziane albo cicho albo za szybko, niedbale akt pierwszy i kawałek drugiego było wciągające. Świat młodych ludzi, którzy patrzą na pokonanych ideowo rodziców bardzo dobrze oddany, w tle muzyka idoli 19 latkow oraz ta duszność i beznadzieja oraz marazm rodziców gdzie co drugie zdanie pada zwrot: "nie ma pieniędzy" i jasne, oni chcą sukcesu, nie chcą pójść w ślady rodziców i część walczy o siebie a inni działają trochę jak we mgle byleby się jakoś wyrwać, wyswobodzic z tej biedy, z tej drogi ku smietnikowi i flaszce. Tylko co mógł wtedy chłopak przed maturą? No albo uczyć się (po co?) albo tyrac za nic. Ten segment nic nie stracił na aktualności ale gdy na plan pierwszy wysuwa się zniewiescialy chlopak i jego dylemat jest nagle, znikąd w jupiterach to było takie: "dlaczego?" Okej, wątek poszukiwania wlasnej seksualnej tożsamości ale tak wprowadzony "z kopa" i zagrany w sposób przerysowany, że podziękował a film po tym wątku długo dogorywa.