Moim zdaniem ten film jest tak naprawdę metaforą - spójrz na niego pod względem japońskiego społeczeństwa: panuje tam silny nacisk na poświęcanie się dla dobra ogółu, życie dla innych a nie dla siebie. Stąd na przykład ich ogromny szacunek i przywiązanie do pracy, czy zjawisko hikikomori - ludzi, którzy nie potrafili znieść oczekiwań, które ma wobec nich społeczeństwo.
Warto też zauważyć pięknie pokazany, powolny rozpad dawnej osobowości bohatera, to jak człowiek nie tylko przyzwyczaja się do beznadziejnej sytuacji, ale powoli się od niej uzależnia i nie potrafi już żyć po staremu - boi się zmian.
To jest niezły thriller, nawet całkiem dobry, ale jego prawdziwą siłą jest głębia. To nad nią jest ten zachwyt :)