Uwielbiam film, które dzieją się w zamkniętej przestrzeni, w ten sposób poznajemy portrety psychologiczne bohaterów. Nauczyciel-biolog zostaje zwabiony do domu samotnej kobiety, aby mógł przenocować, później okazuje się ze będzie zmuszony do niewolniczej pracy i nie będzie miał jak uciec(jeden z problemów filmu-prac niewolnicza,wyzysk ludzi). Jak dowiadujemy się kobieta która straciła męża i dziecko, będzie próbowała rozkochać mężczyznę(kolejny problem samotność kobiety,ogólnie samotność). Biolog jest przesiąknięty chęcią dokonania czegoś wielkie dla nauki(robak który nazwie swoim imieniem, ta chęć skazuje go na 7 letnią niewol, no i przede wszystkim końcówka filmu-kolejny problem).
Film jest znakomicie wykonany, nastrojowe zdjęcia potęgują klaustrofobiczna atmosferę filmu(dom staje się więzieniem). Bardzo podobały mi się bliskie zbliżenia(oczy, włosy, szyja), znakomita muzyka. Muzyka i zdjęcia są bardzo mocnymi elementami filmu. Mimo, że poruszane problemy nie są może oryginalne film jest świetny. Na pierwszy rzut oka skojarzył mi się z Kolekcjonerem z 1965(główny bohater zamyka młodą kobietę w złotej klatce i próbuję ją rozkochać w sobie). Kobieta z Wydm ma bardziej rozbudowaną treść. 9/10