Oto trzy prawdziwe historie o kłamstwach. W kolejnych odsłonach poznajemy złodzieja, który podając się za pracownika firmy, uzyskał wsparcie ochrony podczas włamania, chłopca przyznającego się do kradzieży, której nie popełnił, oraz kobiety, której życie zamieniło się w ciąg kłamstw. Podobnie jak w przypadku swojego obrazu Nie ma jak pierwszy raz, Jonas Odell każdej z historii nadaje oryginalną oprawę wizualną. Dzięki temu jego film zyskuje niejednoznaczną i w gruncie rzeczy dość niepokojącą wymowę. Wszyscy potępiamy kłamstwa – wydaje się mówić reżyser – ale nikt z nas nie jest od nich wolny.