Niestety, ale nawet Hans Zimmer dostosował się muzyką do nijakości filmu. Żaden utwór nie zapiera tchu, żaden nie jest w stanie utkwić w głowie. Powtarzanie linii melodycznej z Kodu.... Chevaliers de Sangreal wciska w fotel w scenie kiedy Langdon stoi na końcu filmu nad grobowcem M,M, AiD to w ogóle arcydzieło soundtracku a tutaj jest... nijako.
O zmianach w fabule sporo osób już napisało. Wątek Langdona z Sinisky był do uratowania, ale mdły fragment w samolocie przelał czarę goryczy. Generalnie była to najgorsza obsada w serii. Zorbrist jak szalony Borys Szyc, nawiedzona Sienna z osobowością zakochanej nastolatki, Harry Sims na pewno z potencjałem na czarny charakter w którymś Bondzie, ale jego postać odarta z jakiejkolwiek logiki i pomysłu...
Na plus wizje Langdona, i Marta Alvarez...

Szkoda....