1. Skoro spędził ze swoją żoną ponad 50 lat we śnie to nie mógł to być pierwszy poziom snu. Na pierwszym poziomie 5 min czasu rzeczywistego to 1 godzina we śnie. Aby spędzić 50 lat musieliby spać w świecie rzeczywistym przez 36500 godzin! Byli z żoną głębiej, o wiele głębiej. A to oznacza że Mal skacząc z gzymsu się wybudziła, a Cobb nie.
2. Pod koniec jak są u Mal żeby ratować Fischera, Mal mówi do Cobba coś w stylu: zastanów się kto żyje w fikcji - ja czy ty, czy anonimowe korporacje które Cie atakują nie są przypadkiem Twoją podświadomością. Korporacje które ścigają Cobba są znikąd, w filmie nie jest wytłumaczone kto go ściga i dlaczego. Wyjaśnia to Mal na końcu.
3. Bączek w końcowej scenie się kręci bez końca, a dzieci które widzi to dokładnie te same dzieci, ta sama scena, którą przez cały film przywołuje we wspomnieniach.
4. Cały film to próba naprawienia snu, który zepsuła Mal. Mal sprawiła że Cobb nie mógł się widzieć z dziećmi i Cobb w sposób nieświadomy wymyślił sobie całą tą akcję z Fischerem aby odzyskać dzieci. A czemu w sposób nieświadomy - bo Cobb mimo że jest we śnie, to myśli że jest w rzeczywistości. Już dawno się pogubił.
5. Argument że skoro to był sen to czemu Mal nie wybudziła Cobba po tym jak sama się wybudziła jest nietrafiony. Dlatego że Mal pewnie to zrobiła - z tym że Cobb pewnie był tak głęboko, że w jego świecie minie cała wieczność zanim się wybudzi do świata rzeczywistego.