Opowieść o parze starszych ludzi, żyjących na odludziu i nie mających kontaktów ze światem zewnętrznym. Stary jest konstruktorem-amatorem różnego rodzaju dziwnych urządzeń. Tym razem zamarzył sobie, że na starość będzie kapitalistą i nie będzie płacił za prąd. W tym celu buduje na przepływającej rzeczce małą zaporę z kołem młyńskim napędzającym amatorską prądnicę. W trakcie budowy mijają dni i możemy przyglądać się codziennemu życiu tej dziwacznej pary. Piją i rozmawiają, śpiewają, kłócą się i śmieją. Wszystko to w oprawie gęstej zieleni rosnącej wokół ich domu i stawu.

Poetycka ballada o parze dziwaków żyjących na odludziu, gdzie czas płynie spowolnionym rytmem. Stary jest konstruktorem-amatorem, wymyśla i montuje różne urządzenia i maszyny dawno już przez innych wynalezione. Robi to nie po to, aby zdobywać patenty, lecz po to, aby uszczęśliwić żonę, wywołać uśmiech na jej twarzy. "Gwiezdny pył" stał się prawdziwym odkryciem. Niemal mityczną przypowieścią o życiu szczęśliwym. Film, którego uroda i mądrość nie bledną, z czasem nabiera jeszcze głębi i stale jest entuzjastycznie przyjmowany przez publiczność.