Za co tak wysoka nota? No cóż, myślę że od ludzi, których w założeniu ten film miał zadowolić. Bo to nie miał być film ukazujący rzeczywistość. Tak jak nienawiść głównego bohatera była powierzchowna, tak powierzchowne jest pojęcie twórców tego filmu o prawdziwych powodach i formie nienawiści (neo)nazistów. I ten film powstał dla podobnych im ludzi, ukazując tylko ich płytkie, powierzchowne, zdystansowane podejście do tematu, potwierdzając grzecznie ich model rzeczywistości.

Co do samego filmu.
Historia jest nielogiczna. Tu chłopak nienawidzi judaizmu, ma powody, które ukazane są w retrospekcji, jest to dla niego wyznanie pozbawione sensu. Ale nagle strasznie broni religijnych przedmiotów, bez żadnego logicznego powodu i w sprzeczności ze zbudowanym jego obrazem.
Najgorsze jest chyba zakończenie. Cudowne, nielogiczne nawrócenie, wielka miłość - choć nie zdarzyło się nic, co miałoby zmienić jego zdanie - oraz wysadzenie się w synagodze bez żadnego powodu.

Z resztą, co mam się rozpisywać o każdym elemencie tego filmu. Krótko: bije z niego nielogiczność i płytkość.