Czy ja wiem czy taka z niej laska? Ładna to fakt, ale bez przesady. MOja nauczycielka od biologii jest bardzo podobna do Rachel, tyle że bez tej całej hollywoodzkiej otoczki i sztabu stylistów. No i prezentuje sie zwyczajnie, jak normalna ładna dziołcha. Chłopa też ma nie najpiekniejszego wiec nie ma tu zadnej fantastyki.

Leciala na niego bo chlop mial PASJE, ktorej oddal sie bez reszty. Tak samo kobieta z Gracji zmienila o nim zdanie jak zobaczyla jego determinacje w osiagnieciu celu. Janusze nie sa w stanie tego zrozumiec bo im sie pasja mylnie nazywa samochody, gotowanie zarcia lub ogladanie pilki noznej. To nie sa moi drodzy zadne pasje. A ze pieniedzy tez Janusze nie maja wiec i zony brzydkie i zycie bez znaczenia. Film jest ok bo to takie kino.

Myślę, że miki_58 odpowiedział idealnie na twoje pytanie "co ona w nim widziała".

Z tym, że w 100% zgadzam się odnośnie tego, co piszesz o toksyczności ich relacji. Nie wiem, co scenarzyści mieli na myśli, ale ja tego związku nie kupuję (a na pewno nie kupuję go jako związek zdrowy, romantyczny, partnerski itd.).

Natomiast "wiking XXI wieku" to autentyczny uczestnik Eurowizji 2018 - reprezentant Danii, Rasmussen :)

Ale wiesz że to film

Wiesz, kryteria jakimi kobiety określają atrakcyjność męszczyzn, to jedna z najgłębiej skrywanych zagadek kosmosu. No chyba że uprościmy to do grubości portfela.

Serio? O, nie wiedzialam.

to prawda. ile nas kobiet, tyle gustów i fetyszów :-) ale pasja mężczyzny, to fakt, zawsze na początku nas kręci, później to różnie z tym bywa.

pasja, kasa,wzrost, wiek,włosy, poczucie humoru, waga, charakter generalnie to tymi cechami się kierują samice dobierając sobie samców

Akurat tu się mylisz. Zostało zbadane to zjawisko dla obydwu płci. 1. Kategorią jest wygląd ojca. 2. Kreacja na podstawie poznanych osób (koledzy/aktorzy...itd, itp) 3. Są przeżycia i wychowanie.

Jeżeli ładna dziewczynka miała brzydkiego ojca to jej poziom oceny mężczyzny wykracza poza urodę, jeśli szczupły chłopiec w dzieciństwie sprawił jej ogromną przykrość, będzie w przyszłości dobierać chłopców o większej tezyźnie. Jeżeli zostanie wychowana w poczuciu materiału mu stanie się dla niej istotny jego zasób konta.... Bardzo uprościłam, ale wniosek jest taki, że to co jednej osobie może wydawać się atrakcyjne drugiej nie musi...

interesujące, przyznam szczerze że ma to sens, ciekawe czy w drugą stronę działa to podobnie, zresztą z kwestią urody to też jest niejednoznacznie na różne osoby różny typ urody działa inaczej, każdego kręci coś innego

Tylko w teorii. Tak naprawdę piękno i cechy określane za atrakcyjne - sa uniwersalne. Np. Monica Bellucci - nie istnieje osoba która powie o niej że jest brzydka (co najwyżej ktoś może wolec inny typ, np. szczuplutkiej eterycznej blondynki). no i nikt nie powie o takim Dannym De Vito, że to przystojny mężczyzna.

miałem na myśli bardziej subtelne różnice typu kolor włosów, podłużna/zaokrąglona twarz itp. a nie DeVito versus Cavill ;) zabawne że wspomniałaś o Bellucci bo akurat wyszła za Cassella który nie bardzo wpisuje się w ogólny kanon piękna ( a i tak zostawił ją dla młodszej modelki, co za ku*as )

Wniosek jaki? Taki że uroda nie gwarantuje wierności partnera ani szczęścia w miłości.

dokładnie :)

Spokojnie, spokojnie... czasem jak ktoś odchodzi to robi nam najlepszy prezent.
Pozdrawiam

możesz rozwinąć myśl?

Ok - ogólnie chodzi o to, że w znakomitej większości przypadków rozpadu związków, już po przejściu bólu rozstania, po stosownym czasie czyli z dalszej perspektywy, oceniamy ten fakt jako pozytywny dla nas.

Tak jest w klasycznym procesie godzenia się ze zmianą, nie w przypadku zatrzymania się na którymś z etapów i wybrania np. cierpienia jako formy wyrażania siebie.
Psychologia zna wiele jednostek klasyfikujacych takie stany i wtedy tym ludziom nie jest łatwo.

PS Monice B. rozpad małzeństwa - summa summarum - wyszedł na zdrowie, zwłaszcza że - dla mnie - ich związek miał charakter toksyczny (uzaleznienie).
Pozdrawiam

To o czym mówisz, to podświadomy dobór zdrowych genów. Chodzi o proporcje twarzy. Kobiety zwracają większa uwagę na mężczyzn o proporcjonalnych rysach twarzy, bo jest to wbudowany czujnik oznaczający minimalizację chorób genetycznych. Denny De Vito jest nieproporcjonalny na twarzy, więc będzie uznawany podświadomie za mnie atrakcyjnego, a taki Jensen Ackles od wielu lat trafia do rankingu najprzystojniejszych mężczyzn świata. Jest to genetyka, na która wpływają różne czynniki. Dodam, że akurat wybrałaś ciekawego aktora, bo jest on jednym z niewielu ludzi w Hollywood, którzy są w długotrwałym, szczęśliwym małżeństwie, bo od 1982r wciąż jest z tą samą kobietą, a to sprawia, że na jego atrakcyjność wpłynął nie tylko wygląd, a cechy charakteru, które (w mojej opinii) są pożądane przez kobiety, a jego dzieci są stosunkowo atrakcyjniejsze od rodziców, co oznacza nic innego jak dobry dobór genetyczny.

Dla chłopców/mężczyzn wygląda to podobnie, aczkolwiek nie jest tak dostrzegalne, bo okres szkolny jest to często czas wpływów środowiskowych. Oboiście byłam świadkiem jak moi 15 letni, wtedy, koledzy podziwiali modelkę w gazetce (jakąś modelkę reklamująca perfumy) i sapali nad nią, aż (co rzadkie w tym wieku) jeden kolega powiedział, że woli kobiety niskie, z krągłościami... i nagle ok 10 chłopców, którzy sapali nad jedną modelką doszło do wniosku, że każdy z nich woli inny typ urody niż modelki... to samo jest u dziewczyn, atrakcyjność wtedy stanowi wiek... np. w liceum, chłopak ze studiów sprawia, że brzydka dziewczyna staje się atrakcyjna, a brzydki student jest atrakcyjniejszy dla licealistek. Nazywa się to wpływ społeczny. Np. to jakie piosenki nam się podobają zależne jest od budowy małżowiny usznej (bardziej pofalowane preferują muzykę rockową i klasyczną, a te bardziej wypłaszczone preferują hip-hop i techno), ale to czy słuchamy takie a nie inne style muzyki zależne są od tego w jakim środowisku się wychowujemy i do czego mamy dostęp oraz to czego słuchają ludzie, których podziwiamy. Jednak ogólna jest taka sama. Wygląd rodziców, przeżycia i wpływ środowiska znacząco wpływają na nasz dobór partnera. Zarówno u chłopców jak i u dziewcząt.

Bardzo ciekawe wypowiedzi, dzięki że się tym dzielisz! Gdzie o tym wyczytałaś?

Książki amerykańskiego seksuologa, socjologa i psychologa "Ja, mężczyzna" i "Ja, dziewczyna"z serii "Ja" Dereka Llewellyn-Jonesa napisana wraz z Susanne Abraham.

Mnie bardziej dziwiło złe dobranie aktorów. W dzieciństwie sa w podobnym wieku, a jako dorośli - on wygląda na 55 lat (w rzeczywistości ma 52), a ona na 35 (ma 41). Wzięli za młodą aktorkę lub za starego aktora.

A dlaczego za nim latała? Przede wszystkim mieszkali w małej miejscowości, więc pewnie wielu facetów nie było. Po drugie, miał pasję i zaraził bohaterkę muzyką. Po trzecie był nieosiągalny (nie interesował się nią) - a to działa (nie tylko na kobiety, bo na facetów też). Poza tym ja nie uwazam że Ferrell jest tragiczny. Przede wszystkim jest wysoki i postawny, wierze że może sie podobać kobietom.

Masz rację z tym że źle ją traktował.

Dubbing zawsze pogarsza mi odbiór filmu, bardzo go nie lubię, niszczy wszystko, nie słyszę aktorów.Film średni dla mnie, jednak muzyka fajna.

Cóż stało na przeszkodzie oglądać z napisami?

Na serio oglądałas z dubbingiem?! mi się automatycznie odpaliło z dubbingiem, ale momentalnie przełączyłam na napisy.

Jak sie ogląda z dubbingiem to nie dziwnego, że sie łapie gorszy odbiór filmu.

Był przede wszystkim jej idolem. Podziwiała go. To więcej niż wygląd. Sprawił, że nie tylko zaczęła mówić, ale zaczęła śpiewać. Podzielali wspólne pasje, a bardziej ona dzieliła jego... Traktował ją źle? Tak... ale był zazdrosny. Ilu mężczyzn nie zachowuje się grubiańsko, gdy czuje się zagrożonych? Niech panowie nie udają, że ze strachu przed odrzuceniem nigdy nie potraktowali w sposób brzydki ładnej dziewczyny. Wstyd i poczucie strachu było głównym czynnikiem do takiego zachowania. Ona go kochała, więc mu wybaczała., ale wszystko miało swój kres.