Pomysł frapujący, ale potem, po odejściu Daisy, film się jakby rozłazi w szwach. Że niby ślusarz nie umie znaleźć klucza do własnego życia? Jasne, ale Daisy pokazuje, że jej też nie umiał w sumie pomóc. Po co szukał u ojca klucza do własnego życia, w którym coś, jak w pozytywce, nie dźwięczy, skoro i tak tej pozytywki potem nie poprawia? Dlaczego nie zależy mu na niespodziewanym darze i chce się go pozbyć, wyjeżdżając z miasta? Sam nie wie, czy kocha Monicę czy nie. Czy to tylko film o niezdecydowanym facecie, czy coś jeszcze?