Film zdecydowanie kradną Barbara Stanwysk i Van Heflin (!). Lizabeth Scott w porównaniu ze swoją filmową rywalką wypada słabo. Kirk Duglas no cóż, silni faceci zazwyczaj świetnie wypadają grając silnych facetów... Młodziutki Kirk w okularkach wygląda niepozornie, budzi uśmiech sympatii - ale w sumie o to chodzi,... i daje radę i udowadnia swoją wielkość u progu aktorskiej kariery. Historia i fabuła znakomita! Akcja filmu trochę się rozwleka, głównie, moim zdaniem, przez słaby montaż i dość standardowe zdjęcia. Jak na złote lata klasycznego Noir (1 poł. lat 40.) fabuła ma bardziej posmak dramatu niż czarnego kryminału, choć historia ta ma wielki potencjał. Ewentualne braki rekompensuje jednak mocne, głębokie, ryjące bruzdę w pamięci prawdziwie "czarne" zakończenie. Fatalizm i tragizm ściekający z każdego kadru i zdania...

Jeszcze uwaga do tytułu - sugeruje on skoncentrowanie filmu wokół Marty. Tymczasem akcja kręci się wokół Sama. I dobrze, jest to dużo ciekawsza i bardziej intrygująca postać.