Trudno było zmieścić w ramy czasowe filmu całą tę historię, ci co czytali książkę pewnie powiedzą, że nie- tak to już jest film wtedy dużo traci.
Moja ocena opiera się zaś tylko na filmie bo nie czytałam pierwowzoru.

Film bardzo przyjemny, do połowy świetny niestety są w nim dwie rzeczy które irytują.
Po pierwsze.
Zrozumiałe jest, że na przestrzeni lat gdy gł. bohater tj. Andrew stara się upodobnić jak najbardziej do człowieka, najbliższa mu osoba nie "stoi w miejscu", ma swoje życie a co najgorsze (i tego nie da się zmienić czy zatrzymać) starzeje się. Wszystko byłoby o.k. gdyby jego nową wybranką nie była osoba tak młoda i tak podobna do wymienionej.
Można powiedzieć z przekąsem- nasz kochany robocik znalazł sobie "nowszy model".
I co ten film w tym momencie ma nam przekazać?- że liczy się młodość i wygląd.

Druga sprawa.
Niestety choćby Andrew nie wiem jak się starał nigdy nie będzie człowiekiem.
Niemożliwe jest dać maszynie np. uczuć (oczywiście dla dobra tego i innych tego typu filmów można przymknąć na to oko), robot także nie może mieć duszy- tego nie da się mu wszczepić jak i uczuć mimo cukierkowego podejścia w filmie.

Poza tym film bdb, obsada, charakteryzacja, dialogi, zdjęcia i muzyka; humor też jest. Film dość nieprzewidywalny, a objawia się to "skokowo", gdy już myślimy że będzie tak, jest inaczej, niemniej jednak zakończenie przewidywalne.

Szkoda, że zabrakło tematu pt."jaki naprawdę jest człowiek" czy warto sie do nas upodabniać, czy jesteśmy na prawdę niedoścignionym ideałem wartym marzeń . Ludzi ogólnie ukazano bdb, brakowało podejścia psychologicznego, oceny człowieczeństwa w tym też i jego mrocznej strony a szkoda (ufam że trzymano się książki to by usprawiedliwiało takie nastawienie twórców).

Wzruszający, kolorowy obraz dla niepoprawnych romantyków.