Byłam, widziałam i niestety muszę się zgodzić. A zapowiadał się tak dobrze... Są oczywiście momenty,które robią wrażenie,ale od połowy film osłabł i zrobiło się mocno przewidywalnie.

Zapowiadał się baśniowy i mroczy film grozy - taki właśnie był :) Del Toro jest mistrzem klimatu. Mi się film bardzo podobał, choć musiałam zaniżyć ocenę ze względu na:
- niestety - kiczowate duchy,
- trochę zbyt thrillerowate zakończenie ( za długo to trwało, zamiast napięcia - ziew)
Reasumując: jednak odbieram film na bardzo duzy plus. Zdecydowanie gotycki horror :)
Choć nie mdlałam ze strachu.

Mocno wysilałem zmysły ale klimatu to w tym filmie nie ma za grosz ;) To po prostu banalny dreszczowiec dziejący się w dość klimatycznej miejscówce.Najgorsze jest to,że gdzieś tak po 20 minutach domyślamy się co jest grane.Gdy po następnych 15 minutach potwierdzamy swoje podejrzenia pozostaje już tylko patrzeć na zegarek.A żeby całkiem nie umrzeć z nudów pozostaje już tylko molestowanie partnera/ki :)Jeśli ktoś chce koniecznie obejrzeć ten film w kinie to niech się spieszy bo szybko wyleci z repertuaru.

"Banalny dreszczowiec" tp słabe określenie. Znam mnóstwo banalnych dreszczowców, ten film nim nie jest. Chociazby z tego powodu, że nie jest dreszczowcem ;) Fantastyczny klimat, 100% klimatu. Ciekawy scenariusz - no nie do końca przewidywalny, bez jaj ;) Mam oczywiście zastrzeżenia. Arcydzieło to to nie jest. Ale braku klimatu nie pozwolę mu zarzucić. :)

Potwierdzam, klimat jak najbardziej był. Scenariusz może nie wyróżnia się ponad inne filmy, podobne historie już nieraz się oglądało, ale na inne aspekty filmu nie można narzekać. Dobór aktorów - świetny, każdy odnalazł się w swej roli tak jak trzeba. Scenografia cudo, oczu nie można było oderwać, od 2 dni wracam myślami do tego pięknego domu :) Osobiście nie uważam abym zmarnowała pieniądze idąc do kina.

Według mnie strasznie się to wszystko ciągnęło. Liczyłam, że akcja się rozkręci jak wejdzie do tego domu, ale nic z tego. Kilka zjaw rzuconych ku uciesze oka i na tym koniec, reszta to typowy, XIX wieczny thriller.

Według mnie duchy były bardzo fajnie przedstawione, inaczej niż zawsze, co dużej mierze składało się na ten klimat, o którym wspominasz. Co w filmie nie spełniło moich oczekiwać, to zdecydowanie fabuła...myślałam, że będzie to historia bardziej nieprzewidywalna, jak na przykład w filmie "Inni", a wyszło baardzo banalnie...niestety :/

Duchy były tu za bardzo pokazane. Mają być zjawą, cieniem, czymś, z czym gdzieś tam się bohater styka na sekundę. Tu natomiast bohaterka sobie ogląda duchy jak w muzeum, zdecydowanie są "za blisko".

film jest rewelacyjny, przewidywalny odrobinke dla nas smakoszy filmowych, dlatege jeden punkcik odejmuje za zakonczenie, ale reszta rewelacja zdjecia ,kostiumy, muzyka, aktorzy genialnie odegrali swoje role, duchy jak mowi bohaterka na poczotku filmu sa metafora, dlatego ciesz sie ze del toro nie przesadzil z ich iloscia, swietny film naprawde dawno takiego nie widzialam.

Dokładnie. Szkoda, że zmarnowano taki potencjał jaki dawali aktorzy, świetne kostiumy i scenografia. Fabuła średnia, muzyka tragiczna (niszczyła cały klimat) i te "duchy". Rozciapane ciała, kości i czerwona maź. Sztuczne do bólu, groteskowe i ostatecznie niewiele wnoszące do całej historii. Jakby na siłę chciano wprowadzić element horrorystyczny do filmu. Ogólnie film mnie rozczarował.

.Cały ten wątek duchowy sprawia wrażenie zrobionego na "odwal się" i po prostu gryzie się z całą intrygą.Gdybym nie widział wcześniej Labiryntu Fauna i Kręgosłupa Diabła to dałbym może ze dwa oczka więcej. Del Toro to nie jest jakiś anonim i od niego należy wymagać dużo więcej.Aktorów nie będę sie czepiał bo chyba zrobili co mogli.

Są reżyserzy jednego, dwóch, trzech filmów góra, takim reżyserem jest del Toro, który jako reżyser i scenarzysta się skończył. Cóż za banalny scenariusz okraszony pseudo gotyckim klimatem piszę pseudo ponieważ o wiele starsze filmy spod znaku gotyckiego romansu czy też gotyckiego thrillera przewyższają ten nudny bez klimatu i polotu wytwór. Jedynie scenografia i kostiumy zasługują tutaj na uwagę.

Ja się cieszę że nie był na poziomie Labiryntu Fauna bo on mi się nie podobał :) A ten film był bardzo fajny i klimatyczny :)

Fajny i klimatyczny, ale na tym koniec. Więcej duchów, więcej krwi! Gdzie to jest? Nie tu :(
Krew tu była ukazana tylko z powodu tytułu, a podejrzewam, że większa część czerwieni pochodziła z kopalni.

Niestety muszę się zgodzić. Zwiastuny, plakaty i cała jego otoczka sprawiała, że nie mogłam się doczekać. Po obejrzeniu stwierdzam, że nie był zły, ale strasznie mi czegoś brakowało. Pozostawił niesamowity niedosyt.
Oczywiście zdjęcia, muzyka itp super, duchy całkiem ciekawe choć strasznie ich mało, ale film się skończył zanim się zaczął.
Pomysł świetny, ale ostatecznie źle zrobiony, całość jakby wybrakowana.

Ja również poczułam zawód po obejrzeniu filmu mimo, że byłam świadoma na co idę i czego się spodziewać.
Wiedziałam, że film nie będzie typowym horrorem, ale gotyckim romansem w wersji "neo", polegającym na bawieniu się ogranymi kliszami charakterystycznymi dla tego gatunku. Tyle, że spodziewałam się czegoś więcej Guillermo del Toro. Jakiejś niespodzianki, zwrotu akcji jak w przypadku "Innych" Alejandro Amenabara. A jeżeli film miał być przewidywalny z powodu konwencji gatunku filmowego, to już w stylu "Żar ciała" Lawrence'a Kasdana (i mimo, że ten film był w kolorze ze scenami seksu i golizny, to nadal był rasowym kinem noir).
Niestety to nie była żadna z tych opcji. Zamiast tego dostałam od niego niedopracowane fabularnie i nieklarowne stylistycznie dzieło filmowe, które ledwo się trzyma kupy. Takie odniosłam wrażenie gdy oglądałam kulminację filmu. To wyglądało tak, jakby reżyser się rozchorował i na pomoc w dokończeniu ostatnich 30 minut filmu wezwał Quentina Tarantino! Przepraszam, ale jeśli chodzi o styl filmu to albo trzymajmy się ściśle konwencji gatunku (jak twórczość brytyjskiej wytwórni Hammer Films czy filmy Rogera Cormana), albo trochę ją zmieniajmy będąc dalej w tej konwencji (patrz "Żar ciała"), albo w ogóle ją zmieńmy na całego jak to ma w zwyczaju reżyser "Pulp Fiction". I niech to trwa przez cały film, a nie półtorej godziny róbmy w klimacie Cormana, a ostatnie pół godziny to w klimacie Tarantina.
Jeśli chodzi o samą fabułę, to może być najbardziej przewidywalna na świecie, byle była dobrze napisana. A to jest właśnie najmocniejsza zaleta takich fabuł - przewidywalne do bólu są porządnie napisane. Jak wiadomo podstawą każdego filmu jest scenariusz. Dobry scenariusz. Z niego można stworzyć zarówno dobry jak i zły film. A ze złego scenariusza - wyłącznie zły film. "Crimson Peak" jako gatunkowy gotycki romans jest co najwyżej poprawny. Jednak jako kolejne dzieło Guillerma del Toro jest filmem ledwo średnim. I na nic pomogą wyśmienite kostiumy, piękna scenografia czy dobrze dobrani aktorzy, skoro tak świetny reżyser o niesamowitej plastycznej wyobraźni napisał słabą gotycką historię. Mimo, że pełnymi garściami zaczerpnął inspirację z perełek owego gatunku występujące w każdej postaci.

phi do labiryntu jak dla mnie mało który film może zostać porównany. natomiast wg mnie ten film jest dokladnie taki jak się wczesniej spodziewales: baśniowy, mroczny film lekkiej grozy. Oczywiście fabuła powielona już wielokroć wcześniej, brak wybitnnej puenty, ale film ogólnie ogląda się bardzo dobrze.

uwaga, spoilery będą

W końcu obejrzałam i tak mi smutno i źle. Taki piękny dom, taki utalentowany Tom i taki kiepściutki film. Pierwsze pół godziny do przeżycia, a potem czułam głównie rosnące zażenowanie. Przewidywalność można wybaczyć, w końcu wszystko już było, ale sposób opowiedzenia historii słabiutki, nie trzymający się kupy, jakby ktoś scenariusz pisał na kolanie. Bohaterowie wyjaśniający łopatologicznie swoje postępowanie, infantylizm i patos dialogów przekraczający granice określone przez konwencję (a ta taka pojemna!), nawet nagranie umierającej żony, żeby nie było wątpliwości co do metody. Tam gdzie miało być dramatycznie nie było nic, a tam gdzie miało być strasznie było żałośnie. Dodatkowo rozśmieszyło mnie wyznanie miłości Thomasa (Edith go odnajduje po tym, jak nie wsiadł do pociągu) - streszczone nocne wyznanie miłosne Rochestera (książkowa scena z Jane, ogrodem i oświadczynami), aż się bałam, że za winkla wyjrzy Fassbender i doda parę słów od siebie. Nie mogę się za nic przekonać do Wasikowskiej - co film i wydaje się ciekawa postać, to drewno. Nieco ożyła w Only Lovers Left Alive, ale mało jej tam było, może dlatego dała radę. Tak mi smutno, bo gatunek cudny, obsada w większości ciekawa, scenografia upojna, z przyjemnością bym się dała ponieść, a tu tylko straciłam czas.

zza winkla

Wreszcie obejrzałem i faktycznie jestem rozczarowany. Nie uważam, aby forma filmu była zbyt kiczowata, bo nawet taka teatralność miała coś w sobie, ale w ogóle nie rekompensuje to tak nijakiej fabuły. Szkoda wysiłku aktorów również.

forma świetna, szkoda, że wydmuszka

Co racja to racja.Nie mowie ze to zly film.Mowie poprostu ze po recenzjach i trailerach spodziewalem sie czegos lepszego.
Troche duzo naiwnosci i nie zbyt podoba mi sie koncowka.Cos nie dokonca poszlo nie tak z tym filmem.

Niestety ja również byłam rozczarowana tym filmem. Scenariusz nie był przemyślany, mam wrażenie, że był pisany na kolanie.