Pisząc wprost, zdecydowałam się obejrzeć ten film głównie ze względu na Sebastiana, którego chciałam zobaczyć w nieco innej odsłonie. Film z pewnością nie jest skierowany do najmłodszych widzów, przekazuje on wiele smutnych prawd o życiu dorosłego człowieka i nie stara się być na siłę optymistyczny. Jednak, jak dla mnie cała ta historia jest po prostu nieprzyjemna. Rozumiem, że człowiek może się pogubić, ale główna bohaterka chyba skończyła kurs jak psuć wszystko czego się dotknie. Dziewczyna jest bez pracy i środków do życia i zamiast coś z tym zrobić chodzi na imprezy. Wdaje się w dziwną relację z dwójką mężczyzn i sypia z nimi na przemian. Co końcowo doprowadza do jej ciąży, która jest w tym filmie rozumiana jako jakieś lekarstwo na depresję. Zamiast iść do psychologa i jakoś zawalczyć o swoje życie, ona i jej bliscy są zadowoleni, że zaszła w ciążę bo dziecko da jej nadzieje i będzie miała dla kogo żyć. Na tym film się kończy, ale ostatecznie nie mamy ukazanej żadnej przemiany czy refleksji.