totalne dno, chłam i nieporozumienie

NIezbyt konsekwentnie poprowadzono ilustrowanie muzyka, ale jest tam proba 'zgrania' muzyki z etapami rozwoju zwiazku Coco i Igora. Tzn. kiedy pierwszy raz sie kochaja nastepuje potem jedna z moich ulubionych scen - Igor spaceruje po starym parku, stare drzewa, chaszcze, przebijajace sie promienie slonca, Igor przystaje, zamysla sie, zaciaga papierosem i lekko usmiecha a muzyka jest lekka, radosna. Kiedy stosunki chlodna, muzyka jest ciezka, ponura.

Nie znam muzyki Stawinskiego, by stwierdzic czy w tamtym czasie rzeczywiscie tak komponowal, ale podoba mi sie to w filmie.

Macie rację.......
zbyt mglisty woal narzucony na scenariusz. :-(

odpowiadam tutaj ze względu na temat wątku, nie koniecznie na temat muzyki:
chyba mało jest filmów gdzie tak niewielka mnogość wydarzeń i scen jest rozciągnięta na tyle minut :P

a ogladalas filmy Rohmera?

a nie, i jeśli dobrze rozumiem, są strasznie "rozciągnięte" w czasie... ? ;)

no wlasnie niewiele sie tam dzieje, takie filmy o niczym a nie jest to zly rezyser i nie sa to zle filmy

za mało muzyki klasycznej w tym filmie a film no cóż zawiewało nudą

No niestety muszę się zgodzić :( Końcówkę wręcz przewinęłam, czego zwykle nie robię :/

Buahahaah - zdecydowanie wykorzystany budżet, aktorzy, scenografia, wątek miłosny. Film kameralny, wyciszony, ale na pewno nie słaby. To był obyczajowy skandal, kompozytor prawie zostawił żonę z dziećmi dla tego romansu, a atmosfera w filmie wyraźnie jest duszna. Całość pokazana subtelnie i elegancko, bez hollywoodzkiego naiwnego wzdychania do siebie.