Niezła, typowo telewizyjna robota, całkiem przyjemnie się oglądało, nawet pomimo rosyjskiego lektora ^^ Choć czasem dialogów nie rozumiałam ni w ząb to jako taka znajomość życia i twórczości Michele pozwalały mi zorientować się kto, z kim i dla czego. Aktor grający rolę tytułową bardzo ponętny, choć trochę mało przekonująco wypadł w roli dwudziestokilkuletniego Caravaggio wyruszającego z pędzlem i szpadą na podbój Rzymu, Wyglądał na to zdecydowanie za staro - jak ktoś chce zobaczyć, jak prezentował się malarz w tym okresie, niech zerknie na "Chorego Bachusa". No i nie wiem skąd ta mania reżyserów do zatrudniania takich jasnoskórych, niebieskookich aktorów do roli Caravaggia - według mu współczesnych był typowym "czarnulkiem". Serce moje skradł natomiast Mario Minniti, pałam sympatią do tej postaci, aktor kradł każdą scenę w której się znalazł. A jego relacja z Michele była po prostu piękna <3
Jeśli zaś chodzi o stosunki malarza z kobietami to były one mocno przesadzone i pełne lukru, podobnie zresztą jak postać samego malarza, z którego na siłę starano się zrobić swojego chłopa i obrońcę uciśnionych, unikając kontrowersyjnych tematów. Dlaczego zupełnie pominięto wątek jego mocno nieletniego kochanka i modela - Cecco? Przecież portretujące go obrazy ("Amor Zwycięski", "Jan Chrzciciel") można nawet uznać za ocierające się o granice pedofilii. Z resztą z Mariem też prawdopodobnie łączył malarza romans, co widać w erotycznym sposobie, w jakim oddawał chłopaka na płótnie. Z kobietami to też nie było za różowo - całkiem możliwe, że malarz sam parał się sutenerstwem i stąd jego konflikt z alfonsem Ranucciem Tomassoni. Film mimo wszystko dosyć wiernie kreśli ścieżkę życia i kariery Caravaggia, oraz czasów, w jakich przyszło mu żyć. Dużym plusem było znalezienie aktorów niezwykle podobnych do malowanych przez Caravaggia postaci - Mario, Cyganka i chłopak z "The Fortuneteller", Lena, mistrz zakonu Maltańskiego z tą wielką brodawką na nosie. Tutaj naprawdę twórcy zadbali o szczegóły.