Ogladając takie filmy czytając komentarze w Polsce widać różnice
jakie są między mentalnością Polaków a Amerykanów.

Polacy w tych filmach widzą tylko historię wojny,bitwy, tragizm i czują współczucie.
Amarykanie zaś chcą pokazać pojedyńczego człowieka jako kogoś najcenniejszego ale takiego który jest dla kogoś a nie dla czegoś.

To właśnie stawianie człowieka i sołeczności jako podmiot ubogaca
i kształtuje naród.

To właśnie krótkie wypowiedzi :
- "wszyscy słuchają starszych stopniem a uczą młodszych stopniem
by każdy był odpowiedzialny za każdego w bitwie"
- "ten nadaje się na dowodcę" - scena gdy dowódca plutonu dostrzega problemy z nogami podwładnych.
- wypowiedź o braterstiwie i odpowiedzialności dowódcy za podwładnych.

Takie wlaśnie epizody ksztaltowały USA od lat i dzięki temu są NARODEM.

My natomiast POLACY gdzie "Bóg Honor Ojczyzna" spychał człowieka do roli mięsa armatniego za idee spowodował że jesteśmy
narodem egoistów i wzajemnie wilkami.

W tym filmie jest jeszcze jeden wątek który jest tym co lubię najbardziej To przemiana wewnętrzna (patrz dziennikarz) za którą cennie wiele filmów amerykańskich.