Film całkiem przeciętny. Tym co odróżnia go od innych filmów wojennych to nałożenie nacisku nad wizualną brutalnością znaną (nieznaną?) nam jako WOJNA. Przed tym filmem oglądałem inny wojenny obraz pt. "Pluton" z 1986 r. i przyznaje, ze bardziej przemówił do mnie ten wizerunek wojny i jego ofiar.
Oglądając film miałem przed oczyma wcześniejsze patriotyczne dokonania Mela Gibsona ("Bravehart..." i "Patriota") i z tych trzech wielce patriotycznych filmów rolę pułkownika Harolda Moore'a stawiam na drugim miejscu. Nie jest to jego życiowe osiągnięcie ale patrząc na jego rolę w "Patriocie" nie zauważyłem w jego kreacji nadmiernego (był i owszem, ale umiarkowany) patosu.
Plusem dla filmu było również pokazanie (lub raczej namiastka tego co można było pokazać) ze Wietnamczycy to też ludzie ze swoimi rodzinami, którzy o coś walczą, ale o co? - tego się z tego filmu nie dowiedziałem.

Na podsumowanie chciałem powiedzieć, ze ten film nie jest czymś nowatorskim jeśli chodzi o fabułę, przesłanie. To kolejny przesiąknięty amerykańskim patriotyzmem i patosem film, który można śmiało postawić na półce obok takich filmów jak Pearl Harbor czy wspomniany Patriota. Są sceny, które aż sie proszą o zaklasyfikowaniu go wyżej, ale jak dla mnie jest ich zdecydowanie za mało.