Mimo, że Gibsona lubię, to filmu znieść nie mogłem. Głównie przez niego właśnie. Po prostu
żałosne widowisko. Co mam na myśli? Rozbiegany, sztuczny, niby nerwowy wzrok Mel'a,
patetyczna postawa. Po prostu nigdy nie widziałem w filmie, żeby jakikolwiek aktor wyszedł
tak... plastikowo. Nie na miejscu. Źle po prostu. I sceny typu: Wietnamczyk biegnie na Gibsona,
porozumiewającego się ze sztabem przez radio. Zachodzi go od pleców, bagnet w górze. W
ostatniej chwili nasz "amerykański bohater" obraca się i z grymasem maczo wypala mu prosto
w twarz. A potem jak można się domyślić slow-motion, dużo juchy i spadający hełm. Można
było zrobić dobry motyw, wprowadzić jakiś ciekawy element do scenariusza. Ale nie,
ważniejsze żeby nasz heros miał moce pokroju Clinta Eastwooda w spaghetti westernach.
Do beznadziejnego Gibsona dochodzi jeszcze nadęty patriotyzm, sztampowe, kiczowate ujęcia
(napalm w zwolnionym tempie itd) i kiepski scenariusz (bardzo schematyczny). Nie wiem co w
tym filmie może się podobać.