Mam wrażenie, że w przypadku Frantza dobre chęci to były tylko puste słowa. To nie wszechświat był przeciwko niemu, to jego własne decyzje doprowadziły go do końca tej historii. Acz to duży plus tej opowieści, że nie odebrano bohaterowi sprawczości.

Co do samego filmu, "Berlin Alexanderplatz" formą stoi. Zdjęcia, kolory, muzyka - ogląda się to znakomicie, można się w pełni zanurzyć w fabule nie czując w ogóle upływu czasu.

A ja gdzieś wierzę, że naprawdę chciał być dobry. Niestety powielał schematy, nie zszedł z utartych ścieżek, nie miał wiedzy o świecie. No cóż, prosty chłopak z dobrymi intencjami i niskim potencjałem.

no ale nawet prosty chłopak powinien mieć raczej po tylu sytuacjach, wydarzeniach, jakiś instynkt samozachowawczy, a tu nic... nie wiem czy do końca on chciał być dobry, czy też chciał wierzyć, że ludzie wokół niego są dobrzy... rozumiem, że ciężko uwierzyć, że ten nasz jeden szef/kumpel nie jest dobry... ale widział przecież choćby akcję z poprzednim szefem, jak go spalił... i na chwilę dało mu to do myślenia, a potem co? zapomniał o tym... jakoś ciężko mi uwierzyć, że ludzie potrafią być aż tak naiwni... ale najwyraźniej mogą....

ogólnie całkiem fajny, dobrze zrobiony film...