Po pierwsze fabuła może wydawać się wytarta - nawiązanie do "Pięknej i Bestii" w połączeniu z "Player One" - co W CALE nie przekreśla tego filmu i jego fabuły. Film obejrzałem na TVP Kultura (emisja 09.05.2024). 

Po drugie - uwydatnienie problemu jakim jest patologia społeczna a może nawet kilka - jedną z nich jest przemoc domowa (dopiero pod koniec filmu się klamruje), ale też zamykanie się w sobie, problem z nawiązywaniem relacji społecznych w życiu społecznym tym realnym czy choćby opieranie swojego życia społecznego na wirtualnym świecie - ucieczka w wirtualizm.

Dlatego moim zdaniem czepianie się takich małych bzdurek fabularnych jak: Dlaczego tylko matka Suzu poszła z pomocą tamtemu dziecku wśród tłumu gapiów nie reagujących w ogóle na wołanie o pomoc (służb ratowniczych też brak), czy dlaczego nastolatka Suzu sama przejechała pociągiem z wyspy Shikoku (jeżeli ktoś pamięta tę mapę jaką pokazywali przed wyjazdem Suzu to niech mnie skoryguje czy to było z Shikoku) na przedmieścia Tokio by ratować bitych przez ojca chłopców to są takie niuanse bo problemem nie jest luka fabularna tej produkcji tylko UNAOCZNIENIE patologii społecznych świata dzisiejszego - komórka w łapie i świata nie widać.

Dodam, że samemu jako facetowi było mi strasznie żal Suzu i tych chłopców - choć jestem jak wspomniałem facetem a też film jest produkcją anime.