po tym filmie typowego dla westernów kiczowato - romantycznego patosu, małomównych twardzieli - rewolwerowców odjeżdżających ku zachodzącemu Słońcu i "dam" z saloonu ze złotym sercem i inteligencją Einsteina; to z pewnością będzie zawiedziony. Tutaj życie i śmierć to tragikomedia a realizm jest większy niż w 99% westernów, mimo groteskowej formuły. Nikt tutaj nie jest nieśmiertelny, każdy popełnia (często tragikomiczne) błędy, miłość jest raczej z rozsądku, "licząca" kura jest warta więcej od niepełnosprawnego człowieka, plany i marzenia są najczęściej niespełnione a koniec końców i tak wszyscy (i to bez względu na światopogląd czy wyznawane wartości) jadą tym samym dyliżansem ku jednemu celowi - ku śmierci.