Zgadzam się. To chyba najgorszy film Bhansalego, jaki do tej pory widziałam. Ani nie wzrusza, jak "Black" czy "Guzarrish", ani nie powala przepychem jak "Devdas" i "Jodhaa Akbar". Te dwa ostatnie tytuły dodatkowo nie raziły sztucznością efektów specjalnych, a przecież nakręcone były ładnych kilka, a nawet kilkanaście lat temu. Tymczasem w "Bajirao Mastani" sceny VFX mogą poszczycić się jakością wykonania rodem z kiepskiej gry komputerowej.
Filmowi, a zwłaszcza finałowym minutom brak było dramatyzmu, czemu nie pomogły teatralne dialogi i sztywna gra aktorów. "Devdasowi" można by postawić te same zarzuty, a jednak ostatnia scena mocno wryła się w pamięć i określić ją należy mianem kultowej. W "Bajirao Mastani" z kolei wszystko zostało wyprute z emocji. Moim zdaniem zawinił przede wszystkim brak jakiejkolwiek chemii między dwójką bohaterów - kochanków, która pozwalałby kibicować ich poczynaniom. Na ekranie powinno iskrzyć, tymczasem było lodowato (co jest dziwne, zważywszy na to, że Ranveer i Deepika prywatnie są parą). Jedyną postacią, której losami można było się przejąć jest Kashi, świetnie odegrana przez Priyankę Choprę. Właściwie tylko w jej gestach i spojrzeniach widać było jakieś uczucia, nie wspominając już o fakcie, że była zdradzoną, ale wierną żoną, co stawia Mastani na straconej dla widza pozycji. Gdyby chociaż bohaterka Deepiki wzbudzała jakąkolwiek sympatię! Tymczasem panna Padukone wyglądała pięknie (zwłaszcza w "Deewani Mastani" - dla tego teledysku warto zobaczyć film), ale była sztywna i zimna, a jej (niby) namiętna i silna relacja z Bajirao - niewiarygodna :/ o Ranveerze to mi się nawet nie chce wypowiadać. Nie sądziłam, że to powiem, ale takiemu Szarukowi (który wielce kiepskim aktorem jest) nie dorasta nawet do pięt. Szarukowy, umierający Devdas to było mistrzostwo świata, umierający Bajirao Ranveera - to jakaś komedia.
Co jeszcze mi się rzuciło w oczy - początek i scena, w której nasz bohater rozwala angielski statek - jest XVIII w., a żołnierze brytyjscy noszą (na moje oko) mundury z początku wieku XIXw. W ogóle cała ta wprowadzająca sekwencja o sukcesach wojennych Bajirao była tak tandetnie zrobiona, że wydawało mi się, że oglądam pierwsze odcinki "Wspaniałego Stulecia", czy czegoś podobnego :P

Jodhaa Akbar nie jest filmem Bhansalego

Ups. Faktycznie, mój błąd :)

Co nie zmienia faktu, że rzeczywiście "Jodhaa Akbar" to film lepszy. Bhansali powtórzył "Goliyon ki Raasleela" i nie chodzi mi tutaj jedynie o aktorów, którzy ponownie spotkali się w roli protagonistów, ale o samą historię, w której miłość następuje tak nagle, bohaterka odważnie kradnie bohaterowi całusa, kochankowie muszą zmierzyć się z demoniczną starszą kobietą, której się wszyscy boją, a żądny władzy młodzieniec przyczynia się do ich śmierci. Poza tym sporo tu było z "Mughal-e-Azam", co akurat przypadło mi do gustu (myślę, że sztuczność efektów była do pewnego stopnia zamierzona, a już na pewno te wszystkie przesadzone bohaterskie czyny Bajirao, który nie daje się zastrzelić z setek łuków, wskakuje na słonia itd.).

Zgadzam się w zupełności z Twoją opinią.
Priyanka skradła show tytułowym kochankom, a dekoracje skradły show opowieści. :P

Też się zgadzam chociaż nie jestem jej fanem, to tutaj pozytywnie mnie zaskoczyła.

Co do głównej pary to uważam Ranveer Singh się starał, cóż z tego skoro Deepika zawiodła mnie po raz drugi ):

Sam film obejrzeć na raz można :)

cóż mogę dodać, fakt, zero chemii pomiędzy Bajirao a Mastani, a podobno to taka wielka miłość, wypadli słabo, tutaj faktycznie pozostali w cieniu Priyanki, która wypadła rewelacyjnie, jest genialna, jako Kashi - zdradzona kobieta, wierna żona która stara się ukryć ten ból, jaki zadał jej Bajirao zdobyła moje serce
Piosenki w filmie faktycznie bardzo ładne, ale w połączeniu z ta historią wypada to trochę jak kiczowata produkcja, większość z nich w ogóle nie pasowało do fabuły, chociażby taka ,,Pinga'': Kashibai idzie do pałacu Mastani by zaprosić ją na uroczystość, widać po jej zachowaniu że stara się tolerować nową wybrankę męża, ale nie żywi raczej do niej sympatii, a za chwilę obydwie żony tańczą razem do wesołej piosenki - uśmiechając się do siebie...
gdyby reżyser zrezygnował z tych piosenek mielibyśmy całkiem ciekawy historyczny romans, a tak to trudno mi ocenić, co to właściwie jest
jedyna piosenka która powinna zostać w filmie, to ,,Deewani Mastani'', bo tylko ta jakoś wtopiła się w wydarzenia....
film oceniam na 6 ale tak wysoka nota, to jedynie dzięki Priyance, która jakoś ciągnęła ten film

Muszę Ciebie rozczarować. Ostatnia scena z "Devdasa" nie jest pomysłem tego reżysera,lecz jest dokładnie skopiowana z ekranizacji powieści z 1935 r.,a dokładnie z ekranizacji nr.2,która nie przetrwała do dzisiaj.

nie jest skopiowana z ekranizacji tylko z książki ;) ponieważ ekranizacja była zrobiona na jej podstawie

zgadzam się w całej rozciągłości. niesamowicie oziębła była Deepika w tym filmie, a przecież złą aktorką nie jest. Chopra ujmowała za serce. ale za to kultura, tańce, stroje, wnętrza - kawał dobrej roboty. Bollywood fabułą mnie nigdy nie zachwyciło do tej pory, więc nie miałam wygórowanych oczekiwań, ale relacja Mastani i Kashi (Pinga!) mnie nawet wzruszyła. możecie mi polecić jakieś inne filmy kostiumowe?

Odszczekuję wszystko, co napisałam i powiedziałam o tym filmie - właśnie obejrzałam go po raz drugi (pierwszy na dużym ekranie) i muszę powiedzieć, że jest to prawdziwe cacuszko.

polecam ci również inne filmy kostiumowe bollywood
Devdas - dostepny na cda
Padmaavat - ci sami aktorzy graja wiec warto zobaczyc :)
Ksiezniczka i cesarz - cda
Asoka - cda
wszystkie ksotiumowe podobnie jak Bajirao mastani