Nie jestem wyrafinowanym Kinomaniakiem jak większość z tu obecnych.Jest to moja pierwsza opinia wydana na Filmwebie, ale nie mogę przejść obojętnie obok fali żółci wylanej na Asymetrię.

Część psioczy na niewykorzystany potencjał, kiepskie ujęcia, czy dialogi.
Kolejna część porównuje film do produkcji Vegi przesyconych wulgarnością.
Jeszcze inni spodziewali się kontynuacji Symetrii.

Ogólnie ciśniecie po wszystkim, co wasze wprawne szkiełko i oko zdążyło dostrzec, a uwierzcie mi. Wasze pole i głębia widzenia jest wąskie niczym ekrany waszych telewizorów i płytkie jak brodzik. Bystrość wody z klozetu w wypowiedziach na temat sprawia, że nie wiem czy śmiać się czy płakać.

Otóż was oświecę.
Tacy z was Koneserzy jak z Karaluchów pożytek.
Wielcy znawcy, którzy widzą tylko ujęcia dialogi i technikę wykonania.

Autor w Symetrii poruszył problem upośledzonego wymiaru sprawiedliwości, który wydając wyrok bez jakiejkolwiek kompetencji, skazał młodego chłopaka na życie przestępcy. Kierując tory jego egzystencji w stronę świata który był mu obcy. Świata który mógł go przemielić jak wołowine w maszynce. Gdzie każdy szary dzień jest podobny do poprzedniego. W efekcie czego główny bohater uczy się żyć pod celą. Dojrzewa. Nabiera dyscypliny. Uczy się zasad. Krańcuje Grypsere. Pomaga zabić pedofila, dokonując wyboru, który spowoduje, że już nie wróci do "domowych obiadków". Poruszane są tam kwestie moralności i kodeksu postępowania.

Główne pytanie, które w pierwszej części filmu jest wydaje mi się kluczowym,
to - "Żałujesz? (...) No właśnie. żałujesz, że nic nie zrobiłeś?"

Pod cela trzeba trzymać się zasad inaczej jesteś gnojony.
Asymetria natomiast pokazuje nam zgniłe oblicze ludzi na wolności. Warstwę psychiki, która jest zepsuta do granic.

Uno. Film jest kontynuacją, gdyż wątki i postaci które tam są dobitnie nam pokazują, że to dalsza część filmu, której akcja ma miejsce poza więzieniem. (Zborek zabijający Adolfa za afere z spacerniaka... chodzi o ten wątek z grypsem od Miętusa itd.)

Due. To nie jest jakiś tam film o gangsterach, czy o napierdalankach. Przede wszystkim produkcja nie ma celu prześmiewczego. Pokazana jest tu brutalna prawda o psychice człowieka.
Przedstawione są dwie wersje zdarzeń. Jedna oryginalna, a druga hipotetyczna. Pierwsza to ta, gdzie główny bohater dociera przed sąd. Druga jest pokazana w momencie kulminacyjnym (czyli rozprawy) i jest antagonią do pierwszej, (swoistym "co by było gdyby") gdzie każdy wątek jest rozegrany przeciwnie do wersji nr. 1.

W pierwszej wersji mamy np. skorumpowaną, zaślepioną śmiercią syna (którego notabene ma gdzieś) panią prokurator, która w drugiej wersji jest tą dobrą kompetentną osobą, walczącą o właściwą pomoc poszkodowanym i właściwe egzekwowanie sprawiedliwości.

Frycz w pierwszej wersji gra gorliwego policjanta, dobrego ojca, który czuje, że dochodzenie jest źle prowadzone ale zostaje odsuniety. Po drugiej stronie lustra gra buca, który bagatelizuje każdą przesłankę o problemach poszkodowanych wręcz ich wyśmiewając. Pije, zapomina o urodzinach córki etc.

W zasadzie tylko główny bohater w obu wersjach jest poszkodowany.
(W jednej trafia na proces, a w drugiej umiera)

Musiałbym poświęcić cały wieczór na rozpisanie profilu każdej osoby, To zostawię jednak wam "Znawcy".

Kolejna sprawa to powtórka pytania z pierwszego filmu, o którym wspomniałem w fragmencie o Symetrii. Chwyt z dwoma stronami lustra jest właśnie po to, żeby uzmysłowić jak wiele znaczy jeden wybór. Piotr walczy, Kamil ginie, Weronika nie zostaje brutalnie bita i gwałcona, w efekcie czego nie popełnia samobójstwa. Darek przeznacza pieniądze, które miał oddać Kamilowi na prawnika dla Piotra. Wysypuje Koks do kibla i zaczyna normalne życie.Spotyka się z Siostrą Gruszki. Szereg tragicznych zdarzeń nie następuje.

Ten film jest mocno przemyślany. To Wy płytko go widzicie. Mam nadzieję, że nakreśliłem wam chociaż zarys tego, co tak na prawde niesie ze sobą koncepcja Asymetrii, i że przyjrzycie się temu filmowi jeszcze raz, albo chociaż przestaniecie zgrywać wielkich ekspertów kina. Bo pierwszy raz coś sprawiło, że złamałem swoją żelazną zasadę niewydawania jakiejkolwiek opinii, w wierze, iż jest zbędna.

Poza tym 3/4 z was nawet nie ma pojęcia o takim życiu. Siedzicie sobie w swoich ciepłych bezpiecznych domkach i nie widzicie brudu tego świata bo tak jest lepiej. Łatwo i wygodnie oceniać z perspektywy Cezara gdzie "Pollice verso" decyduje o skazaniu produkcji ( i nie tylko ) na śmierć.

A co do osobistej opinii na temat filmu.
Wymagał on ode mnie sporo wysiłku, gdyż jest ciężki do zgryzienia. Jestem typem osoby mocno wczuwającej się w czyjąś perspektywę, więc momentami miałem serce pod gardłem i duszę na ramieniu widząc np. krzywdę tej dziewczyny. Zatrzymywałem się wielokrotnie na papierosa żeby przetrawić to co zobaczyłem, co dołożyło do atrakcyjności tej produkcji, bo jest to dla mnie swego rodzaju wyznacznikiem jakości, ale to prywatne odniesienie.

Może nie trafiać do wielu oglądających, jednak gdyby zostało zabrane choć jedno przekleństwo z wypowiedzi wydźwięk i atmosfera straciłyby diametralnie na jakości.
Karaluchy to już taki smaczek i zostawię to wam do rozgryzienia co oznaczały.
Podpowiem tylko, że momenty ich występowania nie są przypadkowe.

Pozdrawiam