To nie tak, że spada na niego plaga nieszczęść, a raczej nie tylko to. Facet także dojrzewa, zmienia się, w pewnym sensie mądrzeje. Rusza go sumienie. I o tym jest ten film. O dojrzewaniu wiecznego dzieciaka a także... o sensie życia. Widać, że traktowane zbyt powierzchownie, bez próby zapuszczenia korzeni prowadzi do swoistego patu. Jak dla mnie niezły film w pozornie lekki sposób poruszający ważne kwestie. Nie daje odpowiedzi o co w tym życiu chodzi, ale trochę podpowiada.

Oczywiście że facet zmienia się, mądrzeje i dojrzewa bo za swoje zachowanie dostał strasznie po dupie, np. pies jeśli dostanie raz drugi i trzeci lanie za złe zachowanie przestaje to robić bo boi się konsekwencji. Tak samo ten przerysowany facet został nagle sam - właściwie nikt nie chce mieć z nim nic do czynienia, zrobił dziecko dziewczynie swojego najlepszego kumpla no ciężko żeby go nie ruszało sumienie. Przesłanie nie rób dziecka swojemu najlepszemu przyjacielowi bo będziesz czuł się źle, nie gardź wszystkimi na około bo zostaniesz sam, tak jak Ty traktujesz innych tak sam będziesz traktowany wątek z Liz, a jeszcze w między czasie nie będzie ci stawał i nie będziesz mógł robić tego co najbardziej lubisz, oczywiście zgodzę się że w lekki sposób poruszają ważne kwestie, ale uważam te kwestie za oczywiste.

Upraszczasz a być może nieuważnie patrzysz. Popatrz na wątek z Nikki, dziewczyną, której zamierza powiedzieć, że z nimi juz koniec i która wyczuwając to odchodzi pierwsza mądrze mówiąc coś o ranieniu (nie pamiętam dobrze). I przypomij sobie spojrzenie jakie Alfie kieruje na nią, już po jej odjeściu. Wyraźnie widać jak odzywa się w nim sumienie. Wcale nie dostał wcześniej po dupie, przynajmniej nie od niej czy z jej powodu. Zresztą facet, pomimo kilku niepowodzeń, wciąż ma duży potencjał w zdobywaniu kobiet, tu się nic nie zmieniło. Zmieniło się jego podejście do życia, z powodu porażek, ale także z powodu przemyśleń i wydoroślenia. I głównie o tej przemianie jest film. Gdybym miał w dwóch zdaniach napisać o głównych przesłaniach filmu: nie osiągniesz w życiu szczęścia skacząc z kwiatka na kwiatek. I drugie: uważaj co robisz, żyjąc beztrosko i wygodnie jak Ci się wydaje, możesz skrzywdzić drugiego. A krzywdząc go, krzywdzisz w konsekwencji także siebie.

Film nie jest żadną rewelacją i nie zamierzam udowadniać, że tak jest. Momentami trochę wieje, może nie tyle nudą, co monotonią, niektóre sceny są mało prawdopodobne w realu, ale Twoja sugestia o głównym przesłaniu filmu, czyli pokazaniu, że każdy dupek źle kończy, jest zbyt mocnym uproszczeniem. Film jest o wiele bardziej złożony i i przez to ciekawszy. Nie daje recept na życie, ale trochę w pomaga w odpowiedzi na pytanie "jak żyć?". :)

Ja też nie umiem doszukać się tragizmu w tym filmie. Nikomu nie stała się krzywda, większość romansów w realu nie przeistacza się w małżeństwo "po grób". Usiłowałam doszukać sie przyczyny przemiany wewnętrznej Alfiego, i...... nie znalazłam. Bo się przeziębił ?! Facet usiłuje wrócić do dawnych miłostek, i dostaje kosza, czy jest w tym coś dziwnego albo tragicznego ? Z taką buźką Jude Law może dalej rwać panienki w różnym wieku i na jak długo mu pasuje. No, chyba, że oglądałam inny film niż autor recenzji.