Film opowiada historie Inspektora, który popełnia zbrodnie, a także krytykuje władze w państwie demokratycznym, która bardziej przypomniana reżim totalitarny.
Bohater:
Głównym bohaterem filmu jest inspektor, urzędnik państwowy, człowiek przy władzy. Zabija on kobietę Auguste Terzi. Inspektor jest osobą zepsuta, rządną władzy nad innymi, czuje się bezkarny. Okazuje oznaki choroby psychicznej, ma bardzo widoczny problem z własnym „ego”(zabija kobietę, gdy zaczyn go ignorować i nie poświęca mu dostatecznej uwagi). Szczególnie podobały mi się dwie sceny: gdy mówi do przyszłej ofiary „reprezentuje potęgę, reprezentuje prawo, wszystkie prawa znane i nie znane”, pracując w policji upodabniamy się do przestępców”. Pokazuje to problem filmu(zepsucia władzy), a także tłumaczy postawę głównego bohatera. Inspektor od początku chce, aby odkryto jego zbrodnie i go ukarano, ale jak się okaże…
Kobieta(Augusta Terzi):
Ofiara, która „przyczyniła” się do swojego zabójstwa. Osoba, o której jedna z postaci powiedziała, że „Augusta kochała wpływowych ludzi”. Kobieta nie bała się inspektora i bardzo lubiła go prowokować, zastanawiające było też to że dawała się fotografować jako ofiara morderstw i gwałtów.
Władza(Policja)
Reżyser krytykuje od początku filmu, prawicowe rządy( w filmie akcja skupia się na Policji, która jest narzędziem politycznym). Szczególnie zapadła mi w pamięci przemowa Inspektora do policjantów(„ represja i cywilizacji, represja jest lekarstwem”). Państwo wie jak mamy żyć i pokaże jak mamy to robić. Jednak Policjantów te normy nie dotyczą. Brutalnie, szybko i skutecznie rozprawiają się z opozycją, wmawiając przesłuchiwanym studentom, że żyją w państwie demokratycznym. Mimo podrzucanych przez Inspektora dokumentów i coraz bardziej jasnej sprawy zabójstwa nie skazują „jednego ze swoich”, bojąc się o swoje stołki i reputacje, nadal szukają zabójcę który by pasował do ich „profilu”.

”Śledztwo…” to świetny film. Bardzo podobała mi się kreacja Inspektora(scena przemowy mnie powaliła), doskonała muzyka i budowa fabuły. Mi ten film przypominał francuskie „Z”, który też krytykuje prawicowe rządy, wyglądające w praktyce jak faszyzm i bezkarność ludzi w aparacie państwowym. Według mnie zdecydowanie lepszy film niż „Klasa robotnicza idzie do raju”.

p.s. ten teks to taki na szybko zlepek myśli, a to link to filmu który przytoczyłem wyżej: http://www.filmweb.pl/f105067/Z,1969

Film oceniam na 9/10