Harry Potter

Harry Potter - młody czarodziej, uczący się w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Nazywany "Chłopcem, który przeżył" ze względu na tragiczne wydarzenia z 1981 roku, kiedy jego rodzice zginęli z rąk Lorda Voldemorta. Tytułowy bohater serii książek J.K. Rowling, ich adaptacji i gier komputerowych. Kultowa postać dla kultury młodzieżowej przełomu lat 90. i 2000. Na ekranie wciela się w niego Daniel Radcliffe.

Prawdopodobnie najbardziej znany czarodziej XX wieku. Jedyny syn Lily i Jamesa Potterów. Stał się sławny dzięki proroctwu Sybilli Trelawney, która przepowiedziała, że jedyną osobą zdolną stawić opór Lordowi Voldemortowi będzie czarodziej urodzony pod koniec lipca. Harry niejako został wybrany przez Czarnego Pana na przeciwnika (gdyż przepowiednia w równym stopniu mogła dotyczyć Neville'a Longbottoma). Dzięki zdrajcy dotarł do kryjówki Potterów w Dolinie Gordryka. Rodzice Harryego zginęli, ratując jedynego syna, a ofiara, jaką z własnego życia złożyła Lily sprawiła, że noworodek stał się praktycznie nietykalny dla Voldemorta – rzucone przez czarnoksiężnika śmiercionośne zaklęcie odbiło się i trafiło w niego. Voldemort utracił swoją materialną postać, a Harry stał się jego ostatnim horkruksem i jedyną osobą, której zaklęcie Avada Kedavra nie uśmierciła.

Decyzją Dumbledore'a, Harry został umieszczony w domu swojego wujostwa, w którym miał pozostać do czasu osiągnięcia pełnoletniości, czyli 17 roku życia. Dursley'owie nigdy jednak nie traktowali go na równi z własnym synem, Dudley'em. Harry mieszkał w komórce pod schodami i w milczeniu znosił poniżanie, aż do 11 urodzin, kiedy otrzymał list z Hogwartu. Wtedy również dowiedział się o tym, że jest czarodziejem i poznał prawdę o śmierci rodziców. Został przydzielony do Gryffindoru, zaprzyjaźnił się z Ronem Weasleyem i Hermioną Granger, rozpoczął karierę w quiddicha jako najmłodszy szukający.

Wkroczenie Harry'ego w świat magii stało się katalizatorem wszystkich wydarzeń, doprowadzających do wielkiego finału w siódmej części. Już od początku chłopiec natykał się na ślady obecności próbującego odzyskać władzę Voldemorta – w pierwszej części uniemożliwił mu zdobycie dającego nieśmiertelność Kamienia Filozoficznego, w drugiej ratując siostrę Rona, Ginny, i niszcząc sekretny dziennik Czarnego Pana ze szkolnych czasów oraz zabijając bazyliszka. Niepokojących wydarzeń związanych z czarną magią było jednak więcej, a trzecia część przygód pozwoliła Potterowi zasłynąć, jako niezwykle uzdolnionemu czarodziejowi, który stworzył cielesnego Patronusa mając ledwie 13 lat i tym samym uratować swojego ojca chrzestnego i przyjaciela rodziców, Syriusza Blacka. Na czwartym roku szkoły Harry zwyciężył w Turnieju Trójmagicznym, co zostało okupione śmiercią jego kolegi, Cedrika Diggory'ego. Dzięki oszustwom i intrygom Barty'ego Croucha Jr. znalazł się na ceremonii odrodzenia Voldemorta. Ministerstwo Magii nie uwierzyło jednak Potterowi, gdy mówił, że zdarzyło się najgorsze; Dumbledore reaktywował Zakon Feniksa (tajne stowarzyszenie powołane do niego do walki ze Śmierciożercami). W czasie walki w Departamencie Tajemnic był świadkiem zarówno śmierci Blacka, jak i ujawnienia się Voldemorta przed aurorami. Harry odegrał znaczą rolę w innych bitwach Drugiej Wojny Czarodziejów; odszukał i zniszczył pozostałe horkruksy Czarnego Pana. W limbie (niejako stanie/ miejscu pośrednim między życiem a śmiercią) spotkał Dumbledore'a, który pomógł mu dokonać wyboru – Harry powrócił do świata żywych i stoczył decydujący pojedynek z Lordem Voldemortem.

Po wydarzeniach kończących Drugą Wojnę Czarodziejów nie podjął przerwanej edukacji. Został jednak przyjęty na stanowisko aurora i pomagał reformować Ministerstwo Magii, kilka lat później minowano go na szefa Biura Aurorów, a kolejnie awansowano w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów. Poślubił Ginny Weasley, z którą miał trójkę dzieci.

Harry był prawdopodobnie jednym znanym Panem Śmierci, który (czasowo) jednocześnie posiadał trzy Insygnia Śmierci. Wielokrotnie powtarzano mu, że jest podobny do swoich rodziców – zmierzwione, ciemne włosy odziedziczył po ojcu, natomiast zielone (w filmie niebieskie, bo Daniel Radcliffe miał uczulenie na szkła kontaktowe) oczy po matce. Nosił okulary. Miał również bliznę w kształcie błyskawicy – jedyną pamiątkę po nocy, kiedy zginęli jego rodzice – która palił go, gdy w pobliżu znajdował się Czarny Pan.