William Blake I

William Blake był angielskim pisarzem, malarzem, drukarzem i prekursorem romantyzmu. Urodził się 28 listopada 1757 roku w Londynie na Broad Street, Golden Square, w domu pod numerem 28, w rodzinie średniozamożnego pończosznika.

Już w dzieciństwie ujawniły się talenty Williama. W roku 1771, w wieku 15 lat, Blake zaczął pobierać nauki w warsztacie rytowniczym. Blake jako artysta nie jest łatwy do zaklasyfikowania. Jego osobowość od wczesnych lat wykazywała dziwaczne dla otoczenia, mistyczne i wizjonerskie cechy. Doznawał licznych objawień religijnych, co odzwierciedlało się w jego dziełach malarskich i pisarskich. W pierwszych latach działalności zajmował się zajmował się przede wszystkim kopiowaniem znanych dzieł, projektowaniem nagrobków dla zamożnych rodzin, ilustrowaniem książek. W wieku 21 lat rozpoczął samodzielną pracę rytownika.

W 1779 roku wstąpił do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Około roku 1800 Blake przeniósł się na wieś, do Felpham w obecnym hrabstwie West Sussex, gdzie zajął się tworzeniem ilustracji do cudzych wierszy. W tym okresie powstał jego Milton, książka opatrzona przedmową zawierającą wiersz And Did Those Feet in Ancient Time, bardziej znany jako hymn Jerusalem. Pod koniec życia artystę zaabsorbowało ilustrowanie biblijnej Księgi Hioba. Ilustracje te wzbudziły podziw i bywają do dziś porównywane do malowideł Rembrandta. Blake zmarł w pełni sił twórczych w roku 1827. Został pochowany w nieoznaczonym grobie na londyńskim cmentarzu Bunhill Fields. Dopiero w ostatnich latach wzniesiono jemu i jego żonie zasłużony nagrobek.