Vincenzo Bellini 

Vincenzo Bellini był włoskim kompozytorem operowy. Studiował w Neapolu u Zingarellego, działał początkowo jako kompozytor instrumentalny i kościelny, lecz sukcesy jego pierwszych oper skierowały go na drogę muzyki scenicznej. W roku 1829 napisał dla teatru La Scala operę La straniera, w roku 1831 operę Norma, która jest w jego twórczości dziełem zwrotnym w kierunku starannego opracowania partii orkiestralnej i pogłębienia charakterystyki dramatycznej. W roku 1833 przeniósł się do Paryża, gdzie skomponował swą ostatnią operę I Puritani.

Pisał w stylu bel canto; obok Gaetano Donizettiego najważniejszy przed Verdim twórca włoskiej opery romantycznej. Zaprzyjaźniony z młodszym o 10 lat Fryderykiem Chopinem. Jego muzyka wywarła silny wpływ na twórczość Verdiego. Pochowano Belliniego na paryskim cmentarzu Père Lachaise, gdzie potem, zresztą niedaleko od grobu Belliniego spoczęły zwłoki Chopina i Cherubiniego. W 40-lecie śmierci Belliniego jego szczątki przeniesiono do grobowca w katedrze Świętej Agaty w rodzinnej Katanii, pozostawiając mauzoleum w Paryżu; pamiątki i rękopisy Belliniego są zachowane w Pałacu Gravina Cruyllas w Katanii.