Jan Potocki 

Jan Nepomucen Potocki, syn Józefa Potockiego, krajczego koronnego, i Teresy Anny z Ossolińskich, urodził się w 1761 roku. Edukację odebrał w Szwajcarii i Francji, języka polskiego nauczył się dopiero po powrocie do ojczyzny w 1778 roku. Od tego roku dużo podróżował, zwiedzając m.in. Maroko, Maltę i góry Kaukazu.

Związał się z obozem reform, był posłem na Sejm Czteroletni. Po rozbiorach znalazł zajęcie na dworze cara Aleksandra I. W latach 1802-1803 towarzyszył rosyjskiemu poselstwu w wyprawie do Chin. W 1815 roku popełnił samobójstwo.

Obecnie znany jest autor powieści "Rękopis znaleziony w Saragossie", w której zadziwiał erudycją i wykorzystanie rozmaitych motywów (sam utwór miał budowę szkatułkową). Pozostałe jego dzieła nie zdobyły takiej popularności.