Gheorghe Hagi 

Gheorghe Hagi, były rumuński piłkarz, urodził się blisko portowego miasta Konstanca. W tamtejszym klubie Farul rozpoczął też zawodową karierę. Szybko został zakupiony przez Sportul Studentesc. Tam wyrobił sobie markę w kraju. Jego wyczyny przykuły również uwagę zagranicznych drużyn, jednak ponieważ Rumunia była wciąż rządzona przez komunistów, zmienił barwy na stołeczną Steauę. Udane występy w tej ekipie ugruntowały jego pozycję, co zaowocowało transferem do słynnego Realu Madryt. Hagi nie potrafił się jednak zaadoptować do tamtejszego stylu gry oraz sposobu życia. Zdecydował się więc po dwóch latach przenieść do Włoch, a dokładnie do Brescii Calcio. Stał się tam czołowym zawodnikiem, lecz jego zespół balansował na granicy pierwszej i drugiej ligi 
co nie odpowiadało ambicjom piłkarza. W transferze do lepszego klubu pomógł mu fantastyczny występ podczas mistrzostw świata w USA w 1994 roku, kiedy Rumunia dotarła aż do ćwierćfinału. Po tej imprezie trafił do innego hiszpańskiego giganta, a mianowicie do FC Barcelona. Pobyt ten ponownie nie zakończył się żadnym spektakularnym sukcesem, więc w 1996 znowu zmienił otoczenie - tym razem przenosząc się nad Bosfor, do czołowej drużyny tureckiej ekstraklasy Galatasaray Stambuł. Okres tam spędzony był dla niego najlepszy w karierze. W ciągu sześciu sezonów zdobył czterokrotnie mistrzostwo Turcji, dwukrotnie puchar kraju oraz sześć tytułów gracza roku. Największym sukcesem było jednak zwycięstwo w Pucharze UEFA w 2000 roku. Rok później postanowił zawiesić buty na kołku i skoncentrował się na pracy trenerskiej. Prowadził między innymi reprezentację Rumunii oraz swoje byłe kluby, czyli Galatasaray i Steauę. Nie zanotował jednak na koncie znaczących osiągnięć jako szkoleniowiec. Mimo to Hagi jest wciąż dla wielu kibiców prawdziwą legendą. W większości miejsc jakich się pojawiał, odgrywał wiodącą rolę. Na murawie jego największymi zaletami była nienaganna technika, doskonały przegląd pola oraz świetne uderzenie z dystansu. Zdobył wiele efektownych goli, pokonując bramkarzy przeciwnika z rzutów wolnych oraz strzałów z ponad 30 metrów. Jest powszechnie uznawany za najwybitniejszego zawodnika w historii rumuńskiej piłki. W reprezentacji występował przez 17 lat i był uczestnikiem trzech edycji mistrzostw świata.