film
Zmysły
Senso1954
1h 57m
W Wenecji roku 1866, na tle austrackiej okupacji, rozgrywa się ludzki dramat: wenecka hrabina Livia zakochuje się w w austriackim poruczniku Mahlerze i w imię tego...
Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.
Zmysły
reżyseria Luchino Visconti
scenariusz Luchino Visconti, Suso Cecchi d'Amico
produkcja Włochy
premiera 3 września 1954 (Światowa)
nagrody Film otrzymał 1 nominację
Ranking ról
Opis filmu Zmysły
W Wenecji roku 1866, na tle austrackiej okupacji, rozgrywa się ludzki dramat: wenecka hrabina Livia zakochuje się w w austriackim poruczniku Mahlerze i w imię tego rezygnuje ze swych patriotycznych poglądów. kiedy jednak swtierdza, że mężczyzna ją zdradza, denuncjuje go jako dezertera i asystuje przy jego egzekucji.
Informacje o filmie Zmysły
premiera 3 września 1954 (Światowa)
na podstawie Camillo Boito (powieść)
studio Lux Film
tytuł oryg. Senso
inne tytuły Senso Międzynarodowy
The Wanton Countess Międzynarodowy
The Wanton Contessa USA
The Wanton Countess Australia
więcej
Luchino Visconti chciał zaangażować Ingrid Bergman i Marlona Brando do głównych ról. Gdy mąż Bergman, Roberto Rossellini nie zgodził się na jej udział w filmie, Brando również zrezygnował.
Film kręcono w Wenecji, Weronie, Solferino i Rzymie (Włochy).
Okres zdjęciowy trwał od 29 sierpnia 1953 do 31 stycznia 1954 roku.
"Zmysły" to film szczególny w dorobku Viscontiego. Z jednej strony przełomowy dla włoskiej kinematografii - to właśnie tutaj użyto w jej obszarze po raz pierwszy Technicoloru, a ponadto wprowadzono szereg imponujących i drastycznych jak na owe czasy scen batalistycznych. Z drugiej, jest to film trochę zapomniany - bo Viscontiego szerokie grono... więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
ulubiony film zyzia kałużyńskiego - jak wieść gminna niesie w stumilowym lesie - do dziś nie wiem dlaczego.. no, chyba że o hrabiankę alidkę valli tutaj chodzi, bo rzeczywiście piękniejsza ni młodsza nie była ni będzie już nigdzie bardziej ani nigdy później - choć upiorniejsza owszem, choćby u argento - a i o godność...
więcej
Ze wszystkich filmów Viscontiego, jakie widziałem, ten najbardziej zwietrzał. Miłosne uniesienia hrabiny sprzed 150 lat wydają się tak bardzo niedzisiejsze, sztuczne i pretensjonalne, że chwilami budzą wręcz zażenowanie. O tyle to dziwne, że zbliżone tematycznie i osadzone w tej samej epoce "Anna Karenina" czy "Pani...
więcej
Visconti chociaż historie w swych filmach umieszcza na pograniczu różnych epok historycznych to jednak podczas oglądania jego filmów ma się wrażenie że to tylko konwencja, która skrywa coś więcej - w końcu nie na darmo jest nazywany mistrzem metafory. Tutaj mamy obraz miłości - romantycznej i ponad podziałami stanowymi...
więcej
Marmotek 64 punkty
selene_ 22 punkty
JacekiAgatka 19 punktów