Zmory

Debiut fabularny Wojciecha Marczewskiego, to obraz oparty, na niegdyś skandalicznej, powieści Emila Zegadłowicza. Ze względu na kontrowersyjne ujęcie problematyki erotycznej i obyczajowej naraziła się ona na ataki i została wycofana ze sprzedaży. Mimo to, Marczewskiemu udało się sfilmować "Zmory". Obraz zaliczany do...

dobrze oddany klimat epoki, momentami naprawdę śmieszny (scena z rozebrana panią i Mikołajem z klatką po kanarku). A tak przy okazji, to żona Marczewskiego była seksowną babką (Teresa Marczewska)

Film jest dobry - świetne aktorstwo, dobrze dopasowana muzyka i naprawdę genialne jak na te czasy zdjęcia - wszystko wykonane starannie i z dbałością o szczegóły. Jednak to nic w porównaniu do tego co oferuje sama powieść - praktycznie dziś nie wznawiana, przemilczana, niewygodna wciąż dla wielu środowisk - jest...

Świetnie i wręcz obrazoburczo ukazany etapy dojrzewania i poznawania.
Najpierw etap stricte fizyczny, wpędzający choroby, zmory w młody umysł wychowany na
ateistycznym nauczaniu ojca (jabłko to owoc "święty" wspaniały), ale jakże dobrym (z
kontrastem w słowach księdza na samym początku).
Przejście przez zgniłe...

Bardzo ciekawy obraz, z wieloma interesującymi epizodami aktorskimi. Dojrzewanie to ciekawy temat, dzięki temu film ogląda się płynnie, ale ma też zasługę w tym świetna rola Piotra Łysaka. Pięknie ukazał w swojej postaci duszę artysty. Filmy z gatunku Psychologicznych nie należą do najłatwiejszych w odbiorze, jednak...