film
Zjazd absolwentów
Återträffen2013
1h 28m
Szwedzka artystka konfrontuje się w swoim filmie z oprawcami, którzy prześladowali ją w szkole.
Zjazd absolwentów
reżyseria Anna Odell
scenariusz Anna Odell
produkcja Szwecja
premiera 3 września 2013 (Światowa) , 6 lutego 2015 (Polska premiera kinowa)
nagrody Film otrzymał 3 nagrody oraz 2 nominacje
Pozory zemsty
"Zjazd..." skłania nas również do pewnej nieprzyjemnej konstatacji: wynegocjowanie wspólnej wersji przeszłości – takiej, która mogłaby doprowadzić do pojednania – w zasadzie nigdy nie jest możliwe. Interpretacja historii zależy od punktu siedzenia, a postawieni w stan oskarżenia prędzej zrzucimy winę na innych lub na sytuację, niż pozwolimy... ... czytaj więcej
Ranking ról
Opis filmu Zjazd absolwentów
Znana z kontrowersyjnych akcji szwedzka artystka Anna Odell była prześladowana w szkole przez rówieśników. 20 lat później nie została zaproszona na zjazd absolwentów. Realizuje więc jego rekonstrukcję ze swoim udziałem. To jednak połowa projektu. Następnie Odell postanawia skonfrontować się z oprawcami.
Informacje o filmie Zjazd absolwentów
Film, poza tym, że jest dziełem wielowymiarowym, performance'm i zabiegiem artystycznym, w początkowym zamiarze łączącym dokument z inscenizowaną fabułą, jest opowiedziany w sposób niezwykle odważny. Reżyserka, autorka scenariusza i odtwórczyni głównej roli przedstawia osobistą historię opartą na faktach z jej życia. Bohaterka to ona sama - nawet imię i nazwisko bezsprzecznie na to wskazują. A na tych, o których opowiada, nie zostawia suchej nitki. więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Rewelacja. To film, który powinien zobaczyć każdy gimnazjalista na zajęciach edukacji filmowej, która warto by jak najczęściej gościła na zajęciach w polskiej szkole. Filmem łatwiej trafić do nastolatka niż tylko zwykłą pogadanką, a ten świetny przykład może wiele dobrego zdziałać.
Anna Odell zaczęła rzucając nas na emocjonalną głęboką wodę, jednakże z czasem film przeradzał się w projekt studencki sklecony pospiesznie w domowym zaciszu. Szkoda. Na początku zaskoczył mnie zabieg przedstawienia "filmu w filmie", lecz autorka zupełnie tego nie uzasadniła. Z części pierwszej, utrzymywanej w klimacie...
więcej
Jest moją bohaterką, podziwiam ją za to, że chciała z nimi gadać, co znaczyłoby, że uwolniła się już jakoś z obrazu widzenia siebie, który jej wpojono w przeszłości. Po pierwszej części byłam wstrząśnięta faktem, że prawda, którą odważnie wyznała, nie spowodowała skruchy i oczyszczenia, że przeszłość stała się...
Film wstrząsnął mną, bo przypomniałam sobie swoje lata szkolne, których traumę zepchnęłam głęboko w umyśle, tak, aby nigdy już o tym nie myśleć. Ten obraz wyzwolił moje migawki z tych koszmarnych, niepojęcie trudnych i długich lat szkoły. Byłam represjonowana ze względu na swoją inność, inne poglądy, inne ubrania,...
