WolfCop

Strasznie mi się podobał -można się sporo pośmiać, nie straszy za bardzo, ale jest to świetna rozrywka. Jest to wersja legendy o wilkołaku - ale podana w nietypowy sposób.

Tak czy inaczej to wciąż lepsze lovestory niż Zmierzch :)

Małomiasteczkowy "zły zastępca" przemieniony w wilkołaka - banalnie proste i chwytliwe zarazem. "Wolfcop" to niskobudżetowa czarna komedia, składająca hołd klasycznemu kinu grozy (od Chaneya przez Landisa po Nicholsona). Hołd to całkiem wdzięczny, film Deana budzi sympatię, nawet jeśli to tylko kolejna niezależna...

Głównym bohaterem filmu jest mający problemy z alkoholem funkcjonariusz, Lou Garou, który praktycznie codziennie budzi się w innym miejscu nie pamiętając prawie nic. Policjant odkrywa, że podczas pełni księżyca przemienia się w wilkołaka.

Kiepscy aktorzy udają, że grają licho dla dobra filmu, a kiepska charakteryzacja zastępuje efekty komputerowe, bo przecież „oldskul” zawsze kładzie teraźniejszość na łopatki. Nie kupuje takiej banalizacji i uważam, że podobne skróty myślowe innych Lowellów Deanów horrorowego światka mocno osłabiają formę bieżącego kina...