Satyricon

Fellini adaptuje Petroniusza. W olśniewających kadrach Giuseppe Rotunno zawarta została cała dekadencja Rzymu pod rządami tyranów, ulegającego rozpuście, próżnego i pozbawionego umiaru, ale przez to jakże barwnego i pociągającego. Epizodyczna struktura opowieści przenosi nas do baśniowego świata, gdzie obłęd konkuruje...

chyba jeden z najbardziej niesamowitych wizualnie filmów! praktycznie co drugi kadr chciałoby się
wyjąć, oprawić w ramkę i powiesić na ścianie w formie obrazu.

Fabuła? Niby jakaśtam jest, szybko jednak wypada ona z początkowego toru, a potem łagodnie sobie dryfuje, skacze z jednego pomysłu na drugi. A główny bohater? Niby jakiśtam jest. Niby ma też jakąś osobowość. Ale tak naprawdę nie gra ona tutaj ważnej roli, równie dobrze na jego miejscu mógłby był ktokolwiek inny. Z...

Oglądając ten film miałem wrażenie , że jest to dzieło Pasoliniego: erotyka, specyficzne poczucie humoru, baśniowa sceneria - 100% Pasolini.

Wszystko tu współtworzy tę doskonałość: muzyka, kadry, gra aktorów, reżyseria, malarskość dekoracji, kostiumów. Fellini schodził nawet na poziom doboru aktorów traktując go jak integralny czyn artystyczny - wyszukiwał po miastach, miasteczkach różnych oryginałów i również dzięki temu mieliśmy potem wrażenie obcowania z...