film
Słudzy
Služobníci2020
1h 20m
Dwóch seminarzystów z prowincji przyjeżdża do swojego pierwszego klasztoru. Nie wiedząc, że wkraczają w świat spisków, zdrad i złamanych życiorysów.
Słudzy
reżyseria Ivan Ostrochovský
scenariusz Ivan Ostrochovský, Rebecca Lenkiewicz
produkcja Czechy, Słowacja, Irlandia, Rumunia
premiera 24 lutego 2020 (Światowa) , 5 marca 2021 (Polska premiera kinowa)
nagrody Film otrzymał 2 nagrody oraz 4 nominacje
W kleszczach między państwem a Kościołem
To dzieło bardzo dojrzałe, otwierające się na zaskakujące głębie, mówiące coś ważnego o czechosłowackiej (z naciskiem na ten drugi człon) historii, a zwłaszcza dwóch tworzących ją instytucjach: komunistycznym państwie i Kościele katolickim, splecionych ze sobą w toksycznym, przemocowym związku. ... czytaj więcej
Ranking ról
Opis filmu Słudzy
Osadzony w realiach zimnej wojny, czarny kryminał Ostrochovskiego opowiada o zderzeniu wiary i ideologii oraz o sile manipulacji, po którą sięgają zarówno słudzy Boga, jak i słudzy systemu. Fabuła skupia się na losach dwóch seminarzystów, chłopców z prowincji, którzy w mury klasztoru wchodzą z optymizmem i gorliwością. Nie zdają sobie sprawy, że wkraczają w świat spisków, zdrad i złamanych życiorysów, a ich przyjaźń zostanie poddana próbie.
Informacje o filmie Słudzy
dystrybucja Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
studio Film and Music Entertainment (koprodukcja) / Hai Hui Entertainement (koprodukcja) / Negativ (koprodukcja)
tytuł oryg. Služobníci
inne tytuły Servants Międzynarodowy
więcej
Zdjęcia do filmu zostały nakręcone w Bratysławie (Słowacja).
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Za mało się o tym mówi, idealizując rolę kościoła w obalaniu komunizmu. A to nie cała prawda. Kościół to taka instytucja (korporacja), która zawsze trzyma z silniejszymi, z tymi którzy mają władzę. Oczywiście są pojedynczy księża zasługujący na wielki szacunek i podziw dla ich działalności.
Film odkrywa raczej tę...
w 1980 roku więc to moim zdaniem niepotrzebne. Sama atmosfera zakonna jest już na tyle smutna, że po co jeszcze odbierać jakieś resztki koloru z tych ponurych murów?
Strasznie się zajarałem tym filmem i już był w zasadzie zapowiadany w kinach studyjnych. I nastała ta przeklęta pandemia. Marzenia legły w gruzach i obejrzałem dopiero po roku. Warto było czekać, bo to film dokładnie taki jaki sobie wyobrażałem. Mroczny, lodowaty w formie, przeciągnięte kadry, skąpe dialogi, surowość...
więcej
